In de deuropening stond een onbekende man met zijn rug naar mij toe, onverschillig draaide hij zich om en zei “Marian?” Ik kneep mezelf even in mijn arm om me van de werkelijkheid te overtuigen. Een rilling liep over mijn rug. De man leunde met beide armen tegen de deurpost, hij was fors en hij had donkere ogen, waarmee hij recht door me heen keek
(
Read more... )
Comments 8
(The comment has been removed)
Reply
Reply
(The comment has been removed)
Jij bent eigenlijk ook nog best wel goed in verhalen schrijven :) (Ik bedoel het positiever als dat het nu op het scherm staat, realiseer ik me...) Goed bezig!
Reply
Reply
Heb nog maar 260 woorden ofzo, dus ik moet er nog een fatsoenlijk einde aan breien...
Reply
ok nu ga ik effe naar eindhoven, laters!
Reply
niet stiekem gepikt uit een boek?
;)
Reply
Leave a comment