De wind is in paniek in de bomen gevlogen, baant zichzelf een weg door de takken en bladeren en hoopt uiteindelijk te worden gestuit door de stam die alles tegenhoudt. Ik loop onder de bomen, de wind boven mijn hoofd. Mijn haar deint mee op het kille ritme van deze wind en terwijl ik mij laat vallen uit zelfbescherming, huilt de wind zo hard dat ik
(
Read more... )
Comments 5
Reply
ik heb zoveel inspiratie in mij zitten.
zoveel kunst dat eruit moet ontspruiten als een paddenstoel aan den zilte grond
Reply
lang leve het bijvoeglijk naamwoord!
Reply
je zegt het zo mooi
zo puur
zo warm
kilte
die niet verdrinkt
in een zee van emotie
of een zee van kalme woede
mislukt in de diepe kraters van het landschap zonder spijt
zonder hoop en genot
zonder liefde
niets.
alleen passie
warmte
mooiheid
Reply
Leave a comment