Język narodowy
Mowa ludowa.
Zobacz hasło mowa
Słownik etymologiczny języka polskiego
mowa, mówić, mówca, mowny, mownica; przemawiać; odmowa, przymówka, zamówiony; p. niemowlę. Prasłowiańskie, ale tylko u nas i u Czechów powszednie dla ‘mowy’. W 14. a i w 15. wieku mołwa, mołwić (po psałterzach); cerk. młwa, o ‘burzliwym gwarze’; u nas z *mŭlwa, *mełwa, powstało; u Czechów, z ich przestawką; mluwiti; na Rusi ocalało moł z mołwit w przytaczaniu cudzych słów. Brak go w literwszyźnie. I inne słowa przechodzą od ‘gwaru, wrzasku’, do spokojnego ‘mówienia’; por. goworit’.
Mów dźwięki, dźwięki rozmowy, dźwięki mówienia, mowy, mowa
Pochodzenie słowa „mowa”
Людская молва
...говор - rozmawiać упрощать язык, записывая коверканье русского языка деревенскими сумасшедшими.
Люд это сословие из которого можно подняться и стать человеком.
Чтобы стать русским не достаточно знать русский язык.
Русский прилагательное.
Русский человек определяется прилагательным русский определяющим внешний вид, ставшим определением понятия.
Человек какой?
Русский человек.
Русский человек соблюдает законы рода.
По законам рода живёт русский народ.