(Untitled)

[pandora_00]

Des te meer ik me richt op perfectie, des te meer ik word geconfronteerd met mijn eigen tekortkomingen.
Niemand is perfect, en imperfectie heeft ook zo haar charmes. Ik confronteer, relativeer; probeer tevreden te zijn met alles wat ik heb of ben. Maar op sommige momenten lijkt het zo'n onbegonnen, verdomde grote opgave.

Nooit genoeg.

Comments

[pandora_00]

Wat precies?

[bijna_]

Ik zou graag iets heel zinnigs hierop antwoorden maar het enige dat ik echt kan zegen is dat het zo herkenbaar is, dat gevoel.
Misschien is het iets dat je leert, heel langzaam. Je erbij neer te leggen. Ik weet het niet.

[pandora_00]

Ik hoop het wel. Denk ik.
Het is gewoon gecompliceerd af en toe :) Naar karaktertrekje.