Afgelopen donderdag ging ik 's avonds naar mijn ouders. Ze vroegen hoe het met me ging en nog voordat ik op het krukje in de tuin was neergeploft barstte ik in tranen uit, en hoewel mijn moeder naar zingen moest en nogal van de klok en orde is, bleef ze zitten. Ik was ten einde raad en mijn ouders lieten me, meer dan dat, ze sloegen hun woorden om
(
Read more... )
Comments 3
Weet weinig nuttigs maar ik herhaal het nog eventjes voor je.. Dat het meer en meer mag groeien. En die put lang zo diep niet meer is. Dat het niet waar is dat je het niet kunt.
x
Reply
ik vind je zo groot, sofie. zo veel.
(en ik mis je.)
Reply
:) Ik weet niet of ik groot en veel ben, ik voel het wel zo soms, niet altijd positief, maar nu wel, nu jij het zegt.
Ik mis jou ook. We zien elkaar gauw.
Kusje.
Reply
Leave a comment