Дужа рэдка хочацца двойчы слухаць жыўцом аднаго выканаўцу. Але пасьля канцэрту Аманды Палмэр два гады таму я зразумеў, што калі будзе магчымасьць, дык абавязкова зноў пайду - незалежна ад таго, ці спадабаюцца новыя песьні ( Read more... )

Схадзіў учора на Warpaint - усё ж такі цяпер самую цікавую рок-музыку робяць жанчыны :) Прынамсі з таго, што «раскруцілася» ў гэтым тысячагодзьдзі, адразу прыходзяць у галаву Аманда Палмэр, The Kills і яны.

Click to view

10 ліпеня гэтыя дзяўчаты выступяць у "Palac Akropolis".

Click to view

( Пад катам відэа, якое нельга ставіць адразу ў стужку, бо гэта амаль як коцікі ці сабачкі :) )

Беларусы ў моўных дыскусіях часам бываюць бязьлітасныя, як гэтая акула-молат на відэа :) Тыя, хто здымаў, лічаць што яны натрапілі на "Старога Гітлера" - легенду Мэксыканскай затокі.

«Зьвядзеньне да Гітлера» і моўныя анамаліі

Click to view

Гэтую песьню я слухаў улетку 84-га ці 85-га, паклаўшы ўначы вуха на дынамік у кватэры сваёй хроснай маці ў Менску, куды прыехаў на пару дзён ( Read more... )

Нешта, відаць, ня тое з маёй музычна-інфармацыйнай дыетай - толькі цяпер даведаўся, што Jane's Addiction сабраліся чарговы раз  і яшчэ ў мінулым кастрычніку выпусьцілі новы альбом. Што праўда, аказаўся нейкі надта глямурны.

Click to view

( А такімі некалі я іх пачуў першы раз :) )

Пераклаў нядаўна эсэ Робэрта Энтана (ці Антона :) Ўілсана з нагоды п'есы Пэтэра Вайса - па-мойму адзін з ключавых тэкстаў амэрыканскіх 1960-х. Насычаны поп-культурнымі знакамі таго часу, але ўсё роўна жывы.

( ПАЧЫТАЦЬ )

Click to view

Click to view