[SF] _+_+_+คู่กัด...คู่กัน_+_+_+

[reeya_areeya]

สวัสดีค่ะทุกคน

Comments

[reeya_areeya]

“คาเมะนายไม่ต้องทำเพื่อฉันหรอก ถ้านายชอบพี่ยูอิจิก็ตอบตกลงกับพี่เขาไปเถอะ ไม่ต้องเกรงใจฉันนะ ฉันทำใจได้แล้วล่ะ” โทโมฮิสะบอกเพื่อนด้วยน้ำเสียงหวานเศร้า ซึ้งในน้ำใจของเพื่อนที่เป็นห่วงเขา

[reeya_areeya]

เสียงเอะอะอึกทึกนอกห้องชมรมศิลปะที่เล็ดลอดเข้ามาเป็นระยะ ไม่ได้รบกวนสมาธิของสมาชิกในชมรมศิลปะที่กำลังยุ่งกับงานส่วนตัว แต่ละคนตกอยู่ในจินตนาการของตน เพื่อสร้างสรรค์ผลงานของตัวเองให้ออกมาโดดเด่นที่สุด

[reeya_areeya]

“คาเมะไปวาดรูปแถวแปลงเกษตรฮะ “ อีกฝ่ายตอบด้วยความขมขื่น

“แล้วเราไม่ไปวาดรูปด้วยกันกับคาเมะหรือ?”

หนุ่มหน้าหวานส่ายหน้าแทนคำตอบ เขาชอบวาดรูปเงียบๆ ในสตูดิโอ ส่วนคาซึยะนั้นชอบวาดรูปวิวนอกสถานที่ แล้วงานชิ้นนี้ก็ใกล้ถึงกำหนดส่งอาจารย์ ทั้งคู่จึงแยกย้ายกันทำงานของใครของมัน คาซึยะแยกตัวไปวาดรูปที่แปลงเกษตร ส่วนตัวเขานั่งวาดรูปอยู่ในห้องชมรมศิลปะ

“นี่มันก็เย็นมากแล้ว ที่แปลงเกษตรเปลี่ยวไม่ค่อยมีคน พี่ว่าพี่ไปอยู่เป็นเพื่อนน้องคาเมะดีกว่า” นายกสโมสรนักศึกษารีบเอ่ยลาด้วยความเป็นห่วงหนุ่มน้อยที่เขามีใจให้ ยูอิจิเดินออกไปจากห้องชมรมศิลปะโดยไม่หันกลับมามองข้างหลังอีก

โทโมฮิสะได้แต่ตามตามแผ่นหลังของยูอิจิที่เดินออกไปด้วยความน้อยใจ ไม่ว่าอีกฝ่ายจะทำให้เขาเจ็บปวดเพียงไหน แต่ทำไมเขาถึงไม่เคยตัดใจจากรุ่นพี่คนนี้ได้เสียที

[reeya_areeya]

“เรื่องนี้ไม่เกี่ยวกับโทโมะเลยนะฮะ ผมมีคนที่ผมชอบอยู่แล้วจริงๆ” คาซึยะรีบออกรับแทนเพื่อนรักผู้น่าสงสาร

[reeya_areeya]

ถึงจะไม่มีผู้คนเดินผ่าน แต่คาซึยะตัดสินใจหลับหูหลับตาส่งหมัดลุ่นๆ ใส่อีกฝ่าย เผื่อโชคดีตัวเขาจะได้มีโอกาสวิ่งหนีจากยูอิจิไปได้