(Untitled)

[rycyna]

Анрэя Федарэнку я пачаў чытаць на патрэбу. На вялікую духоўную патрэбу. Захацелася чысьціні, адназначнасьці і, блац, прафэсійнае карэктарскае праўкі. І яшчэ вытокаў, і каранёў. І непарыўнасьці традыцыі. І здаровага сэнсу

Comments

[kabierac]

гэта ўсё несур'ёзна. тут нядаўна адзін празаік напісаў, што ягонаму герою, які супрацоўнічаў з органамі, пагражала перлюстрацыя.
але "нічыіх" я люблю. гэта. зрэшты, адзінае, што я ў яго чытаў.

[rycyna]

Мне ўрэшце прыпала да думкі такая мэтафара, што да прозы сп. Андрэя. "У часы маёй маладосьці" дзевачкі ў класе любілі складваць, уручную, канвэрцікі, размалёўваць і падпісваць "Зазіраць няльзя!". А калі ты яго ўрэшце раскрываў, там вымалёўвалася вялізная дуля і подпіс "Што ты ішчэш тут сьвіньня, ведзь напісана няльзя!". Такая вот жэншчына без загадкі. Але ў кожным разе - лепей ад Глобуса.