Fiction Jin+Junno : Lost
ลองเอามาแปะดู...เรื่องนี้เป็นบทละครตอนที่ส่งเมื่อไฟนอลเทอมที่แล้ว...จริงๆตอนที่คิดมันก็คิดเป็นภาพเหมือนกับแต่งฟิค..แต่เพียงแค่ต้องทำบทและภาพให้มันออกมาอยู่บนเวที...แล้วชื่อตัวละครที่เขียนส่งก็ไม่ใช่จินกันจุนโนะนะคะ...อิอิอิ..แพทเทิลของการเขียนอาจจะดูแปลกตาสำหรับคนที่ไม่คุ้นเคย...แต่มันเป็นแพทเทิลของการเขียนบทละครเวทีล่ะค่ะ....ลองอ่านดูนะคะ...
===========================================
จุนโนะ
เป็นไง ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ
จิน
ก็...มันไม่เห็นสนุกเลย
จุนโนะ
อ้าว...จะสนุกได้ยังไงล่ะ นายมาเรียนนะ
จิน
แต่ตอนที่เรียนกับจุนโนะมันสนุกกว่านี้นี่นา...
จุนโนะ
ฉันเตือนนายแล้ว ว่าให้คิดดีๆก่อน
จิน
ก็จะให้ทำยังไง ในเมื่อวิชาที่เคยเรียน ฉันไม่ชอบมันสักนิด
จุนโนะ
แล้วจะบ่นทำไมล่ะเนี่ย
จิน
แต่อย่างน้อยมันก็ยังดีกว่าตอนนี้แหละ
จุนโนะ
ทำไมล่ะ
จิน
ก็....อย่างน้อย....ตอนนั้นน่ะ....มันก็มีจุนโนะเรียนอยู่ด้วยล่ะนะ
จุนโนะ
บ้า ทำเป็นพูดดี ย้ายมาแล้วก็ตั้งใจเรียนดีๆล่ะ จะได้เรียนจบไวๆ
จิน
นั่นไง นี่ขนาดเรียนไม่เหมือนกันแล้วนะเนี่ย...
จุนโนะ
ทำไม...จะพูดอะไร
จิน
ก็...จุนโนะก็ยังทำตัวเป็นป้าแก่เหมือนเดิน คอยให้ฉันทำนู่นทำนี่อยู่เรี่อยไง
จุนโนะ
เดี๋ยวเถอะ ถ้าฉันไม่สนใจนายขึ้นมาแล้วนายจะรู้สึก...คุณชายจิน
(จุนโนะเดินเร็วขึ้น จินผวามาคว้าข้อมือไว้)
จิน
นี่...จุนโนะ อย่าเพิ่งงอนสิ ฉัน...ฉันขอถามอะไรหน่อย
จุนโนะ
อะไร
จิน
จุนโนะ...จุนโนะจะอยู่กับฉันอีกนานไหม
จุนโนะ
หมายความว่ายังไง
จิน
ฉันหมายถึง จุนโนะจะอยูกับฉันตลอดไปใช่ไหม ถ้า...ถ้าเกิดว่าเราไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดแบบนี้ หรือว่าเวลาที่เราจะมีให้กันน้อยลง จุนโนะจะยังอยู่กับเราไหม
จุนโนะ
ทำไมคิดอย่างนั้นล่ะ นายน่ะชอบคิดมากอยู่เรื่อยเลย
จิน
ฉันไม่ได้คิดมากนะ แต่ว่ามันมีเรื่องให้คิดต่างหาก ดูสิ...ยิ่งตอนนี้ฉันย้ายคณะแล้วด้วย ต้องเริ่มอะไรใหม่ตั้งหลายอย่าง แล้วจุนโนะ...ก็ตั้งอกตั้งใจเรียนซะขนาดนั้น จบก่อนฉันแหงๆเลย
จุนโนะ
คิดมากน่านาย
จิน
ฉันพูดจริงนะ ไม่ว่าฉันจะทำอะไร ก็เหมือนจะตามหลังจุนโนะตลอด ฉันต้องพยายามอย่างมากในการไล่ตามจุนโนะ ฉันกลัว...กลัวว่าสักวันฉันจะตามจุนโนะไม่ทัน
จุนโนะ
แต่นายก็ตามฉันทันทุกครั้งนี่ จะกลัวอะไรล่ะ
จิน
ก็....
(จุนโนะเอามือปิดปากจินอย่างเร็ว)
จุนโนะ
พอได้แล้ว ช่วยกลับมาเป็นนายคนเดิมเถอะ เป็นแบบนี้แล้วฉันขนลุก
จิน
เป็นฉันแบบไหนล่ะ แบบปกติ แบบกลางวัน หรือว่า...เอาแบบตอนกลางคืนดี
จุนโนะ
จะบ้าเหรอ
(เดินหนีจิน จินคว้าไว้อีก)
จิน
เห็นไหม ยังไม่ทันไรเลย ฉันต้องไล่ตามจุนโนะอีกแล้ว
จุนโนะ
ก็นายอย่ามาพูดจาลามกได้ไหมเล่า
จิน
เขินหรอ
จุนโนะ
อย่ามาพูดอย่างนี้นะ เดี๋ยวเหอะ
จิน
อย่าๆๆ เอะอะจะทำร้ายร่างกายกันนะ แต่เดี๋ยว....ฉันมีของมาให้จุนโนะด้วยนะ
(คลำไปตามกระเป๋าเสื้อและกางเกง)
เอ...ไปไหนนะ
จุนโนะ
อะไรหรอ
จิน
ของที่ฉันจะให้จุนโนะน่ะ
จุนโนะ
ก็มันอะไรเล่า
จิน
ไม่ได้ๆๆ บอกไม่ได้ เดี๋ยวไม่เซอร์ไพรส์
จุนโนะ
เอ๊ะ นายนี่
จิน
สงสัยฉันจะลืมไว้ที่ล็อคเกอร์ งั้นจุนโนะรออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันมา
จุนโนะ
นายจะไปไหนล่ะ
จิน
ไปเอาของ ยืนดีๆล่ะ เดี๋ยวรถจะสอยจุนโนะไปไหนต่อไหน
จุนโนะ
ทำเป็นพูดดีไปเถอะ นายน่ะแหละที่ต้องระวัง เดินดีๆนะ ไม่ต้องรีบ
จิน
จ้า.....
(จินวิ่งย้อนกลับไปทางเดิมกับตอนที่เดินเข้ามา จุนโนะรออยู่ที่เดิมสักครู่ มีเสียงรถเบรกดังสนั่นพร้อมกันเสียงชนอย่างแรงดังขึ้น)
จุนโนะ
จิน....
(จุนโนะวิ่งกลับออกไปทางเดียวกับที่จินวิ่งไป)
To Be Continue....
By : Paan_Junno [Paan_PA21]
===========================================
จุนโนะ
เป็นไง ทำไมทำหน้าอย่างนั้นล่ะ
จิน
ก็...มันไม่เห็นสนุกเลย
จุนโนะ
อ้าว...จะสนุกได้ยังไงล่ะ นายมาเรียนนะ
จิน
แต่ตอนที่เรียนกับจุนโนะมันสนุกกว่านี้นี่นา...
จุนโนะ
ฉันเตือนนายแล้ว ว่าให้คิดดีๆก่อน
จิน
ก็จะให้ทำยังไง ในเมื่อวิชาที่เคยเรียน ฉันไม่ชอบมันสักนิด
จุนโนะ
แล้วจะบ่นทำไมล่ะเนี่ย
จิน
แต่อย่างน้อยมันก็ยังดีกว่าตอนนี้แหละ
จุนโนะ
ทำไมล่ะ
จิน
ก็....อย่างน้อย....ตอนนั้นน่ะ....มันก็มีจุนโนะเรียนอยู่ด้วยล่ะนะ
จุนโนะ
บ้า ทำเป็นพูดดี ย้ายมาแล้วก็ตั้งใจเรียนดีๆล่ะ จะได้เรียนจบไวๆ
จิน
นั่นไง นี่ขนาดเรียนไม่เหมือนกันแล้วนะเนี่ย...
จุนโนะ
ทำไม...จะพูดอะไร
จิน
ก็...จุนโนะก็ยังทำตัวเป็นป้าแก่เหมือนเดิน คอยให้ฉันทำนู่นทำนี่อยู่เรี่อยไง
จุนโนะ
เดี๋ยวเถอะ ถ้าฉันไม่สนใจนายขึ้นมาแล้วนายจะรู้สึก...คุณชายจิน
(จุนโนะเดินเร็วขึ้น จินผวามาคว้าข้อมือไว้)
จิน
นี่...จุนโนะ อย่าเพิ่งงอนสิ ฉัน...ฉันขอถามอะไรหน่อย
จุนโนะ
อะไร
จิน
จุนโนะ...จุนโนะจะอยู่กับฉันอีกนานไหม
จุนโนะ
หมายความว่ายังไง
จิน
ฉันหมายถึง จุนโนะจะอยูกับฉันตลอดไปใช่ไหม ถ้า...ถ้าเกิดว่าเราไม่ได้อยู่ด้วยกันตลอดแบบนี้ หรือว่าเวลาที่เราจะมีให้กันน้อยลง จุนโนะจะยังอยู่กับเราไหม
จุนโนะ
ทำไมคิดอย่างนั้นล่ะ นายน่ะชอบคิดมากอยู่เรื่อยเลย
จิน
ฉันไม่ได้คิดมากนะ แต่ว่ามันมีเรื่องให้คิดต่างหาก ดูสิ...ยิ่งตอนนี้ฉันย้ายคณะแล้วด้วย ต้องเริ่มอะไรใหม่ตั้งหลายอย่าง แล้วจุนโนะ...ก็ตั้งอกตั้งใจเรียนซะขนาดนั้น จบก่อนฉันแหงๆเลย
จุนโนะ
คิดมากน่านาย
จิน
ฉันพูดจริงนะ ไม่ว่าฉันจะทำอะไร ก็เหมือนจะตามหลังจุนโนะตลอด ฉันต้องพยายามอย่างมากในการไล่ตามจุนโนะ ฉันกลัว...กลัวว่าสักวันฉันจะตามจุนโนะไม่ทัน
จุนโนะ
แต่นายก็ตามฉันทันทุกครั้งนี่ จะกลัวอะไรล่ะ
จิน
ก็....
(จุนโนะเอามือปิดปากจินอย่างเร็ว)
จุนโนะ
พอได้แล้ว ช่วยกลับมาเป็นนายคนเดิมเถอะ เป็นแบบนี้แล้วฉันขนลุก
จิน
เป็นฉันแบบไหนล่ะ แบบปกติ แบบกลางวัน หรือว่า...เอาแบบตอนกลางคืนดี
จุนโนะ
จะบ้าเหรอ
(เดินหนีจิน จินคว้าไว้อีก)
จิน
เห็นไหม ยังไม่ทันไรเลย ฉันต้องไล่ตามจุนโนะอีกแล้ว
จุนโนะ
ก็นายอย่ามาพูดจาลามกได้ไหมเล่า
จิน
เขินหรอ
จุนโนะ
อย่ามาพูดอย่างนี้นะ เดี๋ยวเหอะ
จิน
อย่าๆๆ เอะอะจะทำร้ายร่างกายกันนะ แต่เดี๋ยว....ฉันมีของมาให้จุนโนะด้วยนะ
(คลำไปตามกระเป๋าเสื้อและกางเกง)
เอ...ไปไหนนะ
จุนโนะ
อะไรหรอ
จิน
ของที่ฉันจะให้จุนโนะน่ะ
จุนโนะ
ก็มันอะไรเล่า
จิน
ไม่ได้ๆๆ บอกไม่ได้ เดี๋ยวไม่เซอร์ไพรส์
จุนโนะ
เอ๊ะ นายนี่
จิน
สงสัยฉันจะลืมไว้ที่ล็อคเกอร์ งั้นจุนโนะรออยู่ตรงนี้นะ เดี๋ยวฉันมา
จุนโนะ
นายจะไปไหนล่ะ
จิน
ไปเอาของ ยืนดีๆล่ะ เดี๋ยวรถจะสอยจุนโนะไปไหนต่อไหน
จุนโนะ
ทำเป็นพูดดีไปเถอะ นายน่ะแหละที่ต้องระวัง เดินดีๆนะ ไม่ต้องรีบ
จิน
จ้า.....
(จินวิ่งย้อนกลับไปทางเดิมกับตอนที่เดินเข้ามา จุนโนะรออยู่ที่เดิมสักครู่ มีเสียงรถเบรกดังสนั่นพร้อมกันเสียงชนอย่างแรงดังขึ้น)
จุนโนะ
จิน....
(จุนโนะวิ่งกลับออกไปทางเดียวกับที่จินวิ่งไป)
To Be Continue....
By : Paan_Junno [Paan_PA21]