(Untitled)
Vandaag zag ik haar terug. Pijnlijk, om het in één woord te beschrijven. Hoelang was het nu geleden dat ik haar zag? Van toen ik nog op school zat in Gent denk ik, zo een vier of vijf jaar terug. Ik heb hier helemaal niet om gevraagd, ik wou haar niet terug zien. Zeker nu niet, nu ik haar stilletjes aan aan het vergeten ben. En het kon niet op een
( Read more... )
Comments 2
Over je papa zou ik me echt niet teveel zorgen maken. Iederéén heeft griep en ik stond deze ochtend op zonder stem. Terwijl ik me écht beter voel, niet meer grieperig of niks. Enkel nog verkouden, zeg maar. Maar ik loop constant te hoesten en als ik spreek, klinkt dat eerder als piepen en kraken. Wat ik wil zeggen : griep komt in allerlei vormen. Een vriendin van me is vorig jaar een week uitgeschakeld geweest door zo'n stom griepje. Dus niet teveel tobben en hem braaf zijn medicijntjes voederen. Voor je 't weet is ie weer de oude.
Bij anderen vliegt het leven, maar het is niet persé slecht dat het bij ons wat trager gaat. Althans, meestal vind ik dat niet erg. Soms wel, dan heb ik het idee dat ik dingen "mis", of iets. Gisteren bijvoorbeeld, maar vandaag weer niet. Vanavond misschien weer wel. Moodswings, handig.
Onze tijd komt nog wel, punt. Daar ben ik heilig van overtuigd.
Ik gok erop dat je vannacht niet teveel geslapen hebt ?
Reply
En ik mag dan wel geen Dino zijn, maar toch zeg ik ook: het komt ooit wel goed. (Want ja ik ben een eeuwige optimist.)
Reply
Leave a comment