Ці памятаеш ты,што бачылі мы летам,
Анёл мой,памятаеш ты?
Падохлага каня пад яркім белым сьветам,
Сярод карычневай травы.
Напаўістлелы ён, раскінуўшы павогі,
Падобна дзеўцы залітой -
Нібы валун, ляжаў абок дарогі
Смуродны струменячы гной.
І ў неба зырілі кавалачкі шкілета,
І конскім чарвякам было няўцям,
Што на двары - сьпякотлівае лета,
І стала моташна і
(
Read more... )