(no subject)
Na tweeënhalve maand bij moeder en vrienden bivakkeren, na tweeënhalve maand uit een weekendtas leven, na op vijftien woningen te hebben gereageerd, na één zielige brief aan WoningNet (die overigens niks heeft uitgehaald), na twee collectieve bezichtigingen, na de langste vijftien minuten uit mijn leven toen kandidaten 1 en 2 op de wachtlijst niet kwamen, na twee fietstochten naar de Mitros, na één handtekening van mijn ex voor de verhuurdersverklaring, na één fietstocht naar WoningNet, is het dan zover:
Ik heb een huis!
Met drie kamers, een tuin, een schuurtje, een voortuintje, een bushalte voor de deur, vijf minuutjes fietsen naar de Oudegracht (als ik hard doorfiets, dat wel).
Het is nu alleen nog wachten op de uitnodiging om de huurovereenkomst te tekenen en de sleutels in ontvangst te nemen en dan kan ik erin.
Eindelijk wordt alles weer een beetje normaal. :)