Ішоў сёння зранку ў цемры, насустрач ветру і дажджу. І ўсё гэта дзеля таго, каб правесці ўрок у дзяцей у школе. І вось падумалася мне - мо гэта і не подзвіг, але нешта гераічна ў гэтым ёсць дакладна. Пачаў уяўляць сябе маладым настаўнікам з савецкіх фільмаў, які прадзіраецца праз завіруху ў якой тундры, каб данесці чыстае і светлае дзецям
(
Read more... )
Comments 9
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Хе, няўжо я сваімі пастамі так нагадываю падлетка?))
Reply
Reply
цікава, мабыць пра мяне таксама так думаюць)
Reply
Reply
Leave a comment