My X Japan Trip in Taiwan .... a very very late report part 3

[staybeautiful]

เช้าวันรุ่งขึ้น ตื่นแต่เช้าตามเคย มองออกไปนอกหน้าต่าง สว่างแล้วนี่นา



Ren บอกมีอาหารเช้า อาหารเช้ามาแขวนใส่ถุงไว้หน้าห้อง เค้าให้เราเลือกไว้ตั้งแต่เมื่อคืน มีแซนวิช และกาแฟ หรือ ชานมรสchocolate แต่นมชาเขียวนั่นซื้อที่ 711 นะ



เรารีบไปเจอเพื่อนๆดีกว่า เจอ Henry แอบอยู่ข้างลิฟต์





เดินไปตามถนน เจอฝาท่ออีกแล้ว





เจอตะเกียงนี้วางทิ้งอยู่กลางถนน











ดอกไม้





เดินทางมาถึง stadium กันแล้ว 09.30 แดดร้อนมากๆ



แต่เราก็ต้องพบกับ คิวยาวเหยียด ที่มารออยู่ก่อนเรา น่าจะราวๆ 500 คนหรือมากกว่า T T



แต่เอ๊ะ คนหน้าคุ้นๆ น้อง Alasthyst มาตั้งแต่ 7 โมงเช้า แต่ด้วยความที่ฟังไม่รู้เรื่อง พอเค้าวิ่งตั้งแถวใหม่เลยพลาด มาอยู่ท้ายๆ Ren เลยดึงมายืนกับพวกเราซะเลย ใจร้ายกับน้องได้อีก 55

ระหว่างรอ ก็พิจารณารายการที่จะซื้อ พร้อมทั้งลุ้นไปด้วย ว่าของจะเหลือถึงเรามั๊ยนี่ ตัดไป เพิ่มมาหลายรายการ ตัดสินใจไม่ถูกเลย น่าซื้อไปหมด มีสะกดผิด แถมไฟฉายก็เป็นสีดำ ทั้งๆที่ในรูปเป็นสีขาว งงได้อีก สร้อย cross ก็พิมพ์ผิด มาคราวนี้ ตั้งใจมาซื้อสร้อย แต่ตัดไปตัดมา เหลือซื้อเส้นเดียวก่อนละกัน แลกตังค์มาไม่พอ





แดดร้อนจนไม่อยากจะถ่ายรูปเลย แถมการเปิดขาย ก็เลทออกไปอีก ร้อนจนจะเกรียมกันอยู่แล้ว พอดีคุณ Note มีร่ม 1 คัน เลยพอยื่นศีรษะไปรวมกันได้ 3คน ส่วนเราและน้อง Alasthyst ต้องเอา jacket มาคลุมหัว รอไปรอมา มีของ unofficial มาเร่ขายเยอะเลย แรกๆก็ไม่สน ไปๆมาๆ เห็นมานำเสนอขายพัด ได้ใช้พอดี เลยอุดหนุนซะหน่อย

แถวค่อยๆกระดึ๊บๆไปอย่างเชื่องช้า คนก็ร้อนจนจะสุกอยู่แล้ว ถ่ายรูปเล่นดดยไปวานชาวบ้านถ่ายรูปให้

รูปยืมมาจากกล้องคุณ Note ค่ะ





ระหว่างนั้น คุณ Note และ ren ก็ทำหน้าที่นางงาม มิตรภาพ ผูกมิตรกับแฟนๆแถวๆนั้น เจอหนุ่มยี่ปุ่นที่ช่วยเราเมื่อวานด้วย โบกมือ ยิ้มทักทายกัน รอๆไป มีประกาศภาษาจีน พวกเราเหวอ ฟังไม่อก คุณ note รีบวิ่งไปถามคนจีนข้างๆ พร้อมพูดว่า my friend 55 แค่นี้แฟนชาวจีนท่านนั้นก็รู้ว่าเราต้องการให้แปลให้ฟัง แปลกระท่อนกระแท่นได้ว่า เสื้อ Yoshikiity หมดแล้ว แป่ว ตั้งใจจะมาซื้อให้เบอร์ใหญ่ขึ้นนะนี่ ที่ใส่อยู่มันพอดีไปนิด เพราะตอนนั้นที่ซื้อที่ญี่ปุ่น ฟังเค้าไม่ออก เค้าถามว่าอะไรก็พยักหน้า มารู้ทีหลังว่า ซื้อ M ladies มา แต่เราอยากได้ M men แป่ว แต่ก็พอยัดเยียดตัวเองลงไปได้ เฮ้อ ลงมือขีดเขียนในใบสั่งกันใหม่ แต่เราก็ยังลุ้น ไม่ตัดเสื้อออกจาก list แบบ ยังแอบมีหวัง
จนในที่สุดก็เจอเจ้าหน้าที่ ที่พูดภาษาอังกฤษได้ เค้าบอกว่า เสื้อ Yoshikitty ที่หมดคือ สีดำ แป่ว อีกครั้ง แต่ยังเหลือสีขาว จริงๆ วันนี้เราก็ใส่สีขาวมานะนี่ เห็นแฟนๆคนอื่นๆก็มอง สายตาแบบ ยัยคนนี้ ได้เสื้อ Yoshikitty มาได้ไง ทั้งๆที่อยู่ในแถว เจ้าหน้าที่มาช่วยคำนวณเงินให้ จะได้สะดวกตอนไปซื้อ แต่แล้ว ก็เกิดเหตุ ไม่น่าเชื่อด้วยความหวังดีของเรา รายการที่เราไม่ต้องการ เราก็ ใส่เครื่องหมาย - เจ้าหน้าที่ ที่มาช่วยเราคิดเงิน ก็ดูจะเข้าใจดี แต่ พอเข้าไปถึงแคชเชียร์ ก็เกิดความสับสนขึ้น เค้าบวกเลขใหม่ อีก 3 รอบ แล้วก็ส่ายหน้า แล้วพูดจีนเร็วปรื่อ เรายิ่ง งงหนัก บอกฟังไม่รู้เรื่อง เค้าเลยให้คนที่พูอังกฤษได้ มาเจรจากับเรา จนมาถึงบางอ้อว่า อ่อ เจ้าเครื่องหมาย - ที่เราใส่ แคชเชียร์ เข้าใจว่าเราเขียนเลข 1 ของจีน แป่ว กว่าจะรู้เรื่อง เราก็ ร้อนแทบจะละลายอยู่แล้ว พอจ่ายเงินเสร็จ ก้ไปยืนรอของ อีกเต้นท์นึง ถัดไป เราบอกเจ้าหน้าที่ให้ mark ไปด้วย ว่าให้เรียกเป็นภาษาอังกฤษ เค้าก็ mark ให้ เพื่อนๆคนอื่นได้ของกันหมดแล้ว เหลือแต่เราคนเดียว เค้าก็ เรียกภาษาจีนไปเรื่อยๆ จนเค้าเรียกหมายเลขนึงหลายครั้ง ก็ ไม่มีใครแสดงตัว เลยเอะใจว่าของเรรึเปล่า กำลังเดินเข้าไป เจ้าหน้าที่อีกคนก้กำลังเรียกเป็นภาษาอังกฤษ เบอร์ของเรานั่นเอง พอไปรับของ อ้าวเสื้อ Yoshikitty ของเราล่ะ เค้าก้ขอโทษๆ วิ่งไปเอามาให้ แต่ยังไม่จบแค่นั้น มันคือเบอร์เดิมนั่นเองคือ M ladies เราต้องไปอธิบายอีกครั้ง ว่าเราต้องการ M men เจ้าหน้าที่หายไปพักนึง เอา L ladies มาให้ หมดแรงอธิบายแล้ว ก็เลยรับมาละกัน เพราะไมเกรนกำลังถามหา เพราะร้อนมากๆๆๆ ต้องรีบกลับโรงแรมเพราะ ren ต้องกลับไปแต่งตัว เลยเสนอว่า กลับ Taxi เถอะ ไม่ไหวแล้ว ก็ยกขบวนกันกลับมา รถมาจอดที่ Central station เช่นเดิม เรารีบพุ่งไปซื้อน้ำที่ 711 มากินยาไมเกรนทันที แล้วก็เดินกลับโรงแรมแบบ เบลอๆ ไม่ได้ช่วย Ren แต่งตัวเลย สลบไปหลังจากต้องกินยาไปอีกหลายเม็ด สลบไปซักเกือบชั่วโมงได้ ก็ต้องเดินทางไป stadium อีกครั้ง Ren แต่งตัวเสร็จแล้ว ต้องเดินจากโรงแรม ไปขึ้นรถไฟ แน่นอนคนมองทั้งถนนเลย แดงโร่ขนาดนั้น พี่เลี้ยงนางงาม ก็มีหน้าที่จูงดาราไปขึ้นรถไฟกัน เด็กบางคนมองจนเหลียวหลังเลย