My X Japan Trip in Taiwan .... a very very late report part 4
มากาง banner กันดีกว่า
อ๊ะ นั่น Heath ที่เราเจอที่ญี่ปุ่นนี่นา ดักไว้ๆ
Ren
Note
Yoshiki ที่เจอที่ญี่ปุ่น วิ่งไปหาแล้วเรียก Yoshiki Yoshiki เค้าหันมาเรียกเรา Yoshikitty 55
ถ่ายรูปกันเองบ้าง รูปยืมมาจากคุณ Note
แจกไฟฉายอันจิ๋วก่าอันที่ซื้อ น่ารักดีค่ะ
ตากล้อง official
พอจะเข้าไปดูconcert ก้ต้องซ่อนเจ้า DSLR อีกแล้ว ผ่าน Tokyo Dome มาได้ทั้งสองรอบ ที่นี่ก็ต้องผ่านได้ซิ ซ่อนแทบตายไว้ก้นเป้ แป่ว ไม่ตรวจอะไรเลย ได้รับแจกเสื้อกันฝนของ X Japan อยากได้สีใสๆ แต่มีแต่สีส้มแล้วน่ะ ไม่เป็นไร เก็บเป็นที่ระลึก หวังว่าคงไม่ต้องแกะออกมาใช้นะ เพราะแดดเปรี้ยงมาทั้งวัน ฝนไม่น่าจะตก แถมเพื่อนคุณ Note ก้บอกไว้ว่า ฝนที่นี่เป็นฝนกรดอีก เพราะมลพิษเยอะซะงั้น ลุ้นๆฝนอย่าตกก็แล้วกัน
มาข้างในถ่ายรูปเล็กน้อยด้วยมือถือ ขอตั้งใจดูดีกว่า ไม่อยากมัวถ่ายรูป อยู่ปลายๆ catwalk อันกลาง
บรรยากาศ แสงสีเสียงอลังการมากๆ มีพลุเป็นระยะๆ ชอบบรรยากาศแบบนี้มากๆ แฟนๆกระโดด X jump พร้อมๆกันดูแล้วน่าปลื้มใจ ที่ประทับใจที่สุดคือ ตอน solo กลอง เค้าเลื่อนกลองมาปลาย catwalk Yoshiki ขึ้นไปยืนบนเก้าอี้ กวาดตามองลงมา สบตาแฟนๆแถวๆนั้น แบบกวาดตาสบตาทีละคนแบบเร็วๆ เล่นเอาแฟนๆแถวนั้นละลายป็นแถวๆ ดีใจที่เป็นกลอง crystal เพราะใส มองทะลุได้ เห็นชัดมากๆ ปลื้มสุดๆ เป็น concert ที่ทั้งหัวเราะ และร้องไห้ มีช่วงที่ Yoshiki แต่งชุดเจ้าสาวออกมา ทางแฟนชาวไต้หวัน มีการขอแฟนสาวของตัวเองแต่งงานด้วย น่ารักดีจัง อวยพรให้มีความสุขมากๆนะคะ สรุป ประทับใจกับ concert มากๆ อยากดูอีก คืนนั้น กลับจาก concert ไปนั่งทาน Mos Berger กัน เปิด 24 ชม.ซะด้วย ไปนั่งคุยกันสนุกสนาน จนเกือบตีสองได้ ก็แยกย้ายกันไปพัก แต่เรากลับนอนไม่หลับ ทั้งๆที่เหนื่อยมากมาทั้งวัน ตีสี่กว่า ฟ้าสว่างก็ยังไม่หลับซะงั้น มาหลับช่วงซักตีสี่ครึ่งได้ เช้านี้ เราตื่นสายได้ เพราะไม่มีโปรแกรมไปไหนไกล แต่เอ๊ะ หนังสือพิมพ์น่าจะลงข่าวนี่นา เราฝากกระเป๋ากับโรงแรมไว้ก่อน แล้วไปเดินเล่นดีกว่า ขณะเดินเล่น เห็นหนังสือพิมพ์ฉบับนึง ปลิวอยู่บนถนน รีบวิ่งไปหา แต่ไม่กล้าเปิด Ren ผู้กล้า หยิบขึ้นมา แล้วเราก็ต้องกรี๊ดกันลั่น เพราะมันคือฉบับที่ลงเรื่องราวของ concert เมื่อคืนนี้เอง ดวงสมพงษ์จริงๆ ไปถามร้านแถวนั้นก็ไม่มีฉบับนี้ขาย เลยตัดสินใจไปที่สถานีรถไฟดีกว่า ระหว่างทางเจอแฟนฮิเดะ Ren ก็เดินเข้าไปคุย แล้วยื่นหนังสือพิมพ์ที่เราเจอให้เค้าดู เค้ากำลังจะกลับ เราเลยให้เค้าไปลองหาที่สนามบิน เค้าเลยขอถ่ายรูปหนังสือพิมพ์ไป ได้ความว่า เค้าเพิ่งมาเที่ยวเมืองไทย ก่อนจะมาไต้หวัน ร่ำลากันเสร็จ เราก็มาที่สถานีรถไฟ พอเจอก็รีบกวาดมาฝากเพื่อนๆหลายฉบับ คนขายนี่แอบยิ้มเลย ตอนเห็นเรากำลังแยกชิ้นส่วนหนังสือพิมพ์ แล้วเราก็ดึงเฉพาะส่วนที่ต้องการเก็บไว้ เลยลองไปเปิดฉบับอื่นดู เจอ 4 เล่ม เลยซื้อมากันคนละเล่ม แล้วก็เดินไปช้อปปิ้งกันต่อ ก่อนจะโทรไปนัดกันทานข้าวกัน
เราไปทานหม้อไฟ คล้ายๆสุกี้ มีหลายแบบ เลยแบ่งกันชิม
เราเดินทางไปพบเพื่อนคุณ note อีกครั้ง ช้อปปิ้งร่ม กันเกือบทุกคน เพราะราคาถูกมากๆ สีสันสวยงาม แต่เราไม่ได้ซื้อมาซักอัน 55 (จนมาเป็น โจ๊กช่วงขากลับตอน check in )ซื้อ CD ที่น้องเราทำหายไป เสียดายเป็น single Itch made in Japan ของ Radiohead มีลายเซนต์ Johnny ด้วย เลยได้อัลบั้มพิเศษที่มีเพลงชุดนี้รวมอยู่ด้วย ก็ยังดีเนอะ ซื้อเสื้อ ของ Stereophonics กับ HIM มาด้วย ไปตามหาอัลบั้มของ Manic Street Preachers แบบ limited edition ให้เพื่อน เพราะเรามีแล้ว แต่ว่าไม่มีซักร้าน เจอแต่อัลบั้มเดี่ยวของ Javis Cocker อดีตนักร้องนำวง Pulp นั่นเอง เลยไปเจอหนังสือเล่มนึง พอเปิดดูอ้าว เพิ่งมาเล่นที่ไต้หวันนี่นา มิน่าล่ะ เลยมีอัลบั้มขาย Brett Anderson ก็เคยมาเล่นที่นี่ เหมือนกัน
ได้ทาน นมกับไข่มุก ที่เค้าบอกว่าเป็นนมที่คุณภาพดีที่สุดในไต้หวัน
เสี่ยวหลงเปายักษ์
ตึกรัฐสภา มั้ง
ตึก 101 ยามกลางวัน
เดินทางกลับไปสนามบินโดยรถบัส มีเหตุการณ์น่าตื่นเต้นเล็กน้อย เพราะ taxi คันนึง ไปจอดผิดที่ ทำให้เพื่อนเราหลงไปกลุ่มนึง โทรตามหากันกว่าจะเจอ เหงื่อตกเล็กน้อย พวกเราร่ำราเพื่อนคุณ Note ด้วยความประทับใจ หวังว่า หาก x Japan มา พวกเราคงได้ต้อนรับเพื่อนคุณ Note บ้าง พอขึ้นรถ ก็แลกรูปกันดู กรี๊ดกร๊าดกันไป รถวิ่งไปเรื่อยๆ เจอมีรถบัสคันก่อนเราเสีย เลยรวมผู้โดยสารวะแออัด Ren ผู้ใจดีก็อาสา ถือของให้คนยืน ใจดีจริงๆเลย ช่วง check in คุยกันแววกันเรื่องร่ม เพื่อนเราก็ถามว่า เอาร่มขึ้นเครื่องได้มั๊ย เพราะมีตั้ง 7 คัน เค้าก็ว่าได้ ไปๆมาๆ เจ้าหน้าที่ก็เรียก Ren ว่า คุณ umbrella กร๊ากกก มีรับมุขกะพวกเราด้วย เดินทางมาถึงเมืองไทยโดยวัสดิภาพทุกคน จากไต้หวันมาด้วยความประทับใจ สมกับ Taiwan Touch your heart จริงๆ ไว้มีโอกาสเจอกันทริปหน้าค่ะ
