Пустыня Данакіль
Пустыня Данакіль знаходзіцца на паўночным-усходзе Эфіопіі каля мяжы з Эрытрэяй. Так як рэгіён неспакойны, турыстам трапіць туды можна толькі ў складзе турыстычнай групы, самастойнае перамяшчэнне забаронена. Працягласць стандартнага тура па пустыні складае чатыры дні, і каштуе ён ад 500 да 600 долараў, адпраўленне з горада Mekele. Я купіў тур у кампаніі Ethio Travel and Tours (www.ethiotravelandtours.com), офіс якой размешчаны ў гатэлі Hatsey Yohannes у цэнтры Mekele.
У групу, акрамя мяне, уваходзіла восем турыстаў з Нідэрландаў, ЗША, Новай Зеландыі і Германіі, а таксама сем чалавек персаналу - гід, кухар, два ахоўнікі і тры кіроўцы. Перамяшчаліся мы на трох джыпах.
Пустыня Данакіль лічыцца адным з самых негасцінных месцаў на планеце з-за высокай тэмпературы і вулканічнай актыўнасці.
Дзеці клянчаць грошы
Уздоўж дарогі цягнуцца бясконцыя караваны, якія перавозяць соль на продаж з пустыні ў гарады.
Горад Berhale
У першую ноч мы начавалі ў вёсцы Hamedela. Спалі на драўляных ложках пад адкрытым небам.
Вёска Hamedela
У цэнтры вёскі стаіць вышка
Спадарожнікавая талерка на халупе
Генератар, які забяспечвае вёску электрычнасцю.
Адзін з нашых ахоўнікаў
Раніцай мы прачнуліся пад сумны і працяглы "Алах Акбар", які разносіўся праз дынамікі па ўсёй вёсцы і заклікаў жыхароў на ранішнюю малітву. Большая частка насельніцтва Эфіопіі - хрысціяне, але паўкачавое племя афар, якое засяляе пустыню, вызнае іслам.
Пасля сняданку мы паехалі на вулкан Далол. Нашы ахоўнікі засталіся ў лагеры, а нас цэлы дзень ахоўвалі чатыры эфіопскія салдаты.
Гара Далол, якая ўтварылася ў выніку апошняга вывяржэння вулкана ў 1926 годзе, узвышаецца над раўнінай прыблізна на 50 метраў і мае памер 1,5 х 3 км.
Гара Далол
Далол лічыцца самым нізкім наземным вулканам, яго вяршыня знаходзіцца на вышыні 48 метраў ніжэй узроўня мора. Гэтаму месцу таксама належыць рэкорд самай высокай сярэднегадавой тэмпературы на планеце - плюс 34,4 градусаў па Цэльсію.
Від на пустыню Данакіль з гары Далол
У трыццаціметровым кратары на вяршыні гары Далол утварылася салёнае жоўта-фіялетавае возера.
Недалёка ад кратэра знаходзіцца паселішча Далол, якое было заснавана ў пачатку ХХ стагоддзя. У ім жылі рабочыя, якія займаліся здабычай калійнай солі. Зараз паселішча закінута.
Паселішча Далол
На паўднёва-заходнім баку гары Далол у выніку эразійных працэсаў утварыліся саляныя каньёны.
Вулкан з'яўляецца небяспечным месцам для прагулак, так як можна праваліцца ў кіслотную ваду або атруціцца вулканічнымі газамі.
У некалькіх кіламетрах на поўдзень ад гары Далол знаходзіцца возера з гейзерамі. Возера мае дыяметр каля 50 метраў, вада ў ім жоўтага колеру.
Наш гід каля жоўтага возера
Вада ў возеры не прыдатная для ўжывання. Птушкі гінуць, калі п'юць гэтую ваду.
Адным з традыцыйных заняткаў афараў з'яўляецца здабыча солі. За сотні гадоў методыка здабычы не змянілася: людзі разбіваюць соль на кускі, грузяць на вярблюдаў і вязуць яе некалькі дзён да бліжэйшага горада. У 2009 годзе ўрад Эфіопіі даў брытанскай кампаніі дазвол на распрацоўку радовішча ў Далоле, але афары, якія лічаць пустыню сваёй уласнасцю, пачалі нападаць на кітайскіх рабочых, таму праект прыйшлося згарнуць.
Вечарам мы наведалі салёнае возера Карум.
Пераначавалі мы зноў у вёсцы Hamedela, а раніцай паехалі да вулкана Эрта Але. Дарога да яго заняла цэлы дзень.
Па дарозе на вулкан мы заехалі ў адну вёску. Яна была маленькая, але кідалася ў вочы вялікая колькасць мужчын з аўтаматамі. Як аказалася, там быў прапускны пункт на вулкан. Наш гід абавязаны быў паказаць перміт, але не мог яго знайсці. Каля гадзіны нашы суправаджальнікі спрачаліся з мясцовым начальнікам. Той катэгарычна адмаўляўся прапускаць нашу групу, але, на шчасце, у адным з заплечнікаў урэшце рэшт той дакумент знайшлі.
У той вёсцы мы пад'ехалі да калонкі, каб набраць вады.
Вечарам мы прыехалі ў вёску Dodom, якая ляжыць у падножжа вулкана Эрта Але. Жыхароў я там не бачыў, стаялі толькі пустыя хаткі пасярод застылай лавы.
Вёска Dodom
Від на вулкан Эрта Але з вёскі Dodom
Кратэр вулкана знаходзіцца прыблізна ў 15 кіламетрах ад вёскі Dodom. Пад'ём наверх заняў у нас тры гадзіны. Так як хутка пачало цямнець, ішлі мы з ліхтарыкамі, ежу і рыштунак цягнулі вярблюды.
Начавалі мы ў некалькіх сотнях метраў ад кратэра. Спалі ў спальніках пад адкрытым небам.
Эрта Але - самы актыўны вулкан Эфіопіі. Ён таксама з'яўляецца адным з пяці вядомых вулканаў на планеце, якія маюць пастаяннае лававае возера. Вулкан актыўны з 1967 года.
Да самага краю кратэра вулкана падыходзіць небяспечна, так як зямля пад нагамі можа праваліцца з-за высокіх тэмператур.
У 2012 годзе на вяршыні вулкана баявікі з Аб'яднанага рэвалюцыйна-дэмакратычнага фронта Афара забілі пяцярых турыстаў, а дваіх выкралі, таму зараз там пастаянна дзяжураць вайскоўцы эфіопскай арміі.
Раніцай па той жа самай сцежцы наша група вярнулася ў вёску Dodom.
У вёсцы мы паснедалі і паехалі назад у Mekele.
У групу, акрамя мяне, уваходзіла восем турыстаў з Нідэрландаў, ЗША, Новай Зеландыі і Германіі, а таксама сем чалавек персаналу - гід, кухар, два ахоўнікі і тры кіроўцы. Перамяшчаліся мы на трох джыпах.
Пустыня Данакіль лічыцца адным з самых негасцінных месцаў на планеце з-за высокай тэмпературы і вулканічнай актыўнасці.
Дзеці клянчаць грошы
Уздоўж дарогі цягнуцца бясконцыя караваны, якія перавозяць соль на продаж з пустыні ў гарады.
Горад Berhale
У першую ноч мы начавалі ў вёсцы Hamedela. Спалі на драўляных ложках пад адкрытым небам.
Вёска Hamedela
У цэнтры вёскі стаіць вышка
Спадарожнікавая талерка на халупе
Генератар, які забяспечвае вёску электрычнасцю.
Адзін з нашых ахоўнікаў
Раніцай мы прачнуліся пад сумны і працяглы "Алах Акбар", які разносіўся праз дынамікі па ўсёй вёсцы і заклікаў жыхароў на ранішнюю малітву. Большая частка насельніцтва Эфіопіі - хрысціяне, але паўкачавое племя афар, якое засяляе пустыню, вызнае іслам.
Пасля сняданку мы паехалі на вулкан Далол. Нашы ахоўнікі засталіся ў лагеры, а нас цэлы дзень ахоўвалі чатыры эфіопскія салдаты.
Гара Далол, якая ўтварылася ў выніку апошняга вывяржэння вулкана ў 1926 годзе, узвышаецца над раўнінай прыблізна на 50 метраў і мае памер 1,5 х 3 км.
Гара Далол
Далол лічыцца самым нізкім наземным вулканам, яго вяршыня знаходзіцца на вышыні 48 метраў ніжэй узроўня мора. Гэтаму месцу таксама належыць рэкорд самай высокай сярэднегадавой тэмпературы на планеце - плюс 34,4 градусаў па Цэльсію.
Від на пустыню Данакіль з гары Далол
У трыццаціметровым кратары на вяршыні гары Далол утварылася салёнае жоўта-фіялетавае возера.
Недалёка ад кратэра знаходзіцца паселішча Далол, якое было заснавана ў пачатку ХХ стагоддзя. У ім жылі рабочыя, якія займаліся здабычай калійнай солі. Зараз паселішча закінута.
Паселішча Далол
На паўднёва-заходнім баку гары Далол у выніку эразійных працэсаў утварыліся саляныя каньёны.
Вулкан з'яўляецца небяспечным месцам для прагулак, так як можна праваліцца ў кіслотную ваду або атруціцца вулканічнымі газамі.
У некалькіх кіламетрах на поўдзень ад гары Далол знаходзіцца возера з гейзерамі. Возера мае дыяметр каля 50 метраў, вада ў ім жоўтага колеру.
Наш гід каля жоўтага возера
Вада ў возеры не прыдатная для ўжывання. Птушкі гінуць, калі п'юць гэтую ваду.
Адным з традыцыйных заняткаў афараў з'яўляецца здабыча солі. За сотні гадоў методыка здабычы не змянілася: людзі разбіваюць соль на кускі, грузяць на вярблюдаў і вязуць яе некалькі дзён да бліжэйшага горада. У 2009 годзе ўрад Эфіопіі даў брытанскай кампаніі дазвол на распрацоўку радовішча ў Далоле, але афары, якія лічаць пустыню сваёй уласнасцю, пачалі нападаць на кітайскіх рабочых, таму праект прыйшлося згарнуць.
Вечарам мы наведалі салёнае возера Карум.
Пераначавалі мы зноў у вёсцы Hamedela, а раніцай паехалі да вулкана Эрта Але. Дарога да яго заняла цэлы дзень.
Па дарозе на вулкан мы заехалі ў адну вёску. Яна была маленькая, але кідалася ў вочы вялікая колькасць мужчын з аўтаматамі. Як аказалася, там быў прапускны пункт на вулкан. Наш гід абавязаны быў паказаць перміт, але не мог яго знайсці. Каля гадзіны нашы суправаджальнікі спрачаліся з мясцовым начальнікам. Той катэгарычна адмаўляўся прапускаць нашу групу, але, на шчасце, у адным з заплечнікаў урэшце рэшт той дакумент знайшлі.
У той вёсцы мы пад'ехалі да калонкі, каб набраць вады.
Вечарам мы прыехалі ў вёску Dodom, якая ляжыць у падножжа вулкана Эрта Але. Жыхароў я там не бачыў, стаялі толькі пустыя хаткі пасярод застылай лавы.
Вёска Dodom
Від на вулкан Эрта Але з вёскі Dodom
Кратэр вулкана знаходзіцца прыблізна ў 15 кіламетрах ад вёскі Dodom. Пад'ём наверх заняў у нас тры гадзіны. Так як хутка пачало цямнець, ішлі мы з ліхтарыкамі, ежу і рыштунак цягнулі вярблюды.
Начавалі мы ў некалькіх сотнях метраў ад кратэра. Спалі ў спальніках пад адкрытым небам.
Эрта Але - самы актыўны вулкан Эфіопіі. Ён таксама з'яўляецца адным з пяці вядомых вулканаў на планеце, якія маюць пастаяннае лававае возера. Вулкан актыўны з 1967 года.
Да самага краю кратэра вулкана падыходзіць небяспечна, так як зямля пад нагамі можа праваліцца з-за высокіх тэмператур.
У 2012 годзе на вяршыні вулкана баявікі з Аб'яднанага рэвалюцыйна-дэмакратычнага фронта Афара забілі пяцярых турыстаў, а дваіх выкралі, таму зараз там пастаянна дзяжураць вайскоўцы эфіопскай арміі.
Раніцай па той жа самай сцежцы наша група вярнулася ў вёску Dodom.
У вёсцы мы паснедалі і паехалі назад у Mekele.