Entrevista / intervjuo
1) Perquè trobeu que l'esperanto és més escaient com a llengua internacional que no pas llengües més esteses com ara l'anglès?
L'anglès l'utilitzo amb qui parla anglès, i l'esperanto amb qui parla esperanto. Prefereixo aquest últim perquè la manera de parlar és determinada només per regles. En llengües més populars com les naturals, a més de les regles, has de seguir els costums. En anglès de vegades em diuen:”Ho has dit correctament, però sona estrany, no queda bé.” En esperanto no hi ha aquestes situacions.
2) Creieu que el projecte de l'esperanto pot reeixir? Com?
A mi m'agrada que l'esperanto, ara, el parla només qui vol. Això determina molt el tipus de gent que et trobes. Ningú no la parla contra la seva voluntat ( bé per naixement, bé per obligació social). M'estimo més que el seu ús es quedi així, d'aquesta manera.
3) Amb quins obstacles topa l'esperanto actualment?
L'esperanto acontenta qui vol jugar amb la parla, independentment dels costums lingüístics que exigeixen les llengües populars (evolucionades a partir de la parla d'analfabets). També ofereix una manera fàcil de parlar amb estrangers. Crec que molt poca gent vol jugar amb la parla, i molt poca vol parlar amb estrangers, prou com per a aprendre un idioma. Crec que majoritàriament, la gent aprèn idiomes per pressions socials.
Kataluno intervjuis kelkajn esperantistojn rilate al esperanto. Min interesas publikigi miajn respondojn, por ricevi kritikon kiom eble. :) Aldone, mi tre aprezus se vi volas doni viajn respondojn laŭ komentoj, aŭ en via propra publika taglibro.
1) Kial vi opinias esperanton pli taŭga por internacia lingvo, kompare al aliaj pli vaste konataj lingvoj, kiel la angla?
Mi la anglan uzas kun tiuj, kiuj parolas la anglan - kaj esperanton kun tiuj, kiuj parolas esperanton. Mi preferas ĉi lastan lingvon ĉar ties parolmanieron determinas nur reguloj. En pli popularaj lingvoj, krom regulojn, oni devas sekvi ankaŭ la kutimojn. Kiam mi parolas angle, fojfoje mi ricevas kritikon: "Vi ĝuste diris tion, kvankam sonas strange, ne taŭge." Esperante, mi ne trafis tiujn situaciojn.
2) Ĉu vi pensas ke la projekto esperanto reiĝos populara? Kiel?
Al mi plaĉas tio, ke esperanton parolas nur tiuj, kiuj volas. Tio determinas la homojn, kiujn oni renkontas en la esperanto-parolantaro. Neniu (ĝenerale) parolas ĝin kontraŭvole (ĉu denaske, ĉu laŭ socia premo). Mi preferas ke ties uzo restu tia.
3) Kiuj obstakloj bremsas esperanton nuntempe?
Esperanto kontentigas tiujn, kiuj volas ludi per la parolo, esprimado, sendepende de lingvaj kutimoj postulataj de popularaj lingvoj (evoluiĝintaj ĉefe el needukitaj homoj). Ĝi ankaŭ faciligas la paroladon kun eksterlandanoj. Mi opinias ke vere malmultegaj homoj volas ludi per la parolo, kaj same malmultaj volas paroli kun eksterlandanoj; almenaŭ malmultaj tiom tion volas prete lerni (ajnan) novan lingvon. Do tial tiom da homoj parolas esperanton. Laŭ mi, la plej multo da homoj lernas lingvojn pro sociaj premoj.