Калі ў нейкай літаратурнай кампаніі падчас сяброўскае п’янкі прыгадваю, як у 1981 годзе я, шаснаццацігадовы пацан, на той час - навучэнца элітнай спецшколы пры Беларускай Кансерваторыі, граў Уладзіміру Сямёнавічу Караткевічу Накцюрн Шапэна op 9 № 2 (Es-dur) у яго ўдома на К. Маркса-36, і як Караткевіч на знак падзякі ўласнаручна варыў мне,
(
Read more... )
Comments 17
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment