“Сяброўка”

-- Ну так як, ты зробіш гэта для мяне???
Алеся затраўлена маўчала. 
-- Не ну, калі табе цяжка, я папрашу каго-небудзь іншага, проста я думала, мы сяброўкі... 
Боль жудасным ценем лягла на твар дзяўчынкі. Вочы сузіліся, не пускаючы слезы. “Павінна, павінна, ты зможаш...”
-- Ну што ты маўчыш? Зробіш ці не? - голас пачаў налівацца чарнатою. ( Read more... )

ЧАКАННЕ

Яно можа быць розным, чаканне.

Бывае сядзіш і адчуваеш, што вось яно, падступае. Невядомае, незразумелае, давіць на псіхіку, нервуе, нічога рабіць не дае. Наступае стан - чаканне. Чаго чакаем? Ці можа каго? Не можам адказаць на гэтыя пытанні, ці можам, але так баімся адчуць, знайсці гэта адказ. Гэта самае дзіўнае і невытлумачальнае са ўсіх ( Read more... )

Выпраўленая памылка

Наташа гуляла па скверу, калі да яе падышоў незвычайны хлопец. Ён быў апрануты ва ўсё чорнае, толькі чырвоны шалік на шые, і адзінае, што было бачна на яго твары - усмешка. І вось зламала гэта неяк Нату, яна не магла сказаць сваё звычайна-халоднае “я на вуліцы не знаёмлюся”. Ды і як гэта казаць, калі хлопец нават не пачаў ( Read more... )

Аліскіна шчасце

Аліска сыйшла з дому. У чарговы раз. І ўсё роўна, што, як заўсёды, праз нейкі  яна вернецца. Аліска заўсёды жыла цяпершнім, а на гэты час стан яе быў ясны: сышла з дому.

У падлеткаў заўсёды аднолькавыя праблемы: школа, бацькі, каханне. Розныя рысы, асаблівасці, нешта больш турбуе, нешта менш, але тры напрамкі. Ах, не, яшчэ чацвёрты ( Read more... )