Ĉi tie mi metas mian tradukon de unu el la plej ŝatataj de mi kantoj de Vladimir Visockij
En roka montaro, tra kiu vagadas ventegoj, ventegoj
Ĉe pintoj al kiuj penetri kapablas neniu, kapablas neniu
Sur klifoj loĝadis petola kaj gaja montara reeĥo
Ĝi voĉojn aŭskultis kaj prete respondis al kri’
Se iam vaganto en montoj solece pereas sen fortoj
Se iam
(
Read more... )
Comments 2
vi restas fruktoricxa, kiel cxiam )))
domagxe ke ni revidigxas maloftege
venu al la barda kafejo "sxatl" -- ni kunvenas cxiuvendrede; la sekva vespero la 1an de aprilo estas dedicxota al sxercaj prezentadoj (vidu www.bard.lv)
kaj certe akceptu miajn gratulojn pro la jxus pasinta via naskigxtago!
(s)
Reply
Dankon pro gratulo kaj invito!
Bedauxrinde mi nun ne estas en Latvio. Tamen la sekvan renkontigxon mi, espereble, povos viziti.
Gxis baldaux,
Andreo
Reply
Leave a comment