Ĉi tie mi metas mian tradukon de unu el la plej ŝatataj de mi kantoj de Vladimir Visockij
En roka montaro, tra kiu vagadas ventegoj, ventegoj
Ĉe pintoj al kiuj penetri kapablas neniu, kapablas neniu
Sur klifoj loĝadis petola kaj gaja montara reeĥo
Ĝi voĉojn aŭskultis kaj prete respondis al kri’
Se iam vaganto en montoj solece pereas sen fortoj
Se iam
(
Read more... )