Неяк зьнянацку падумалася.
Школьны курс беларускай літаратуры павінен быў выклікаць у вучняў фрустрацыю.
Можа быць, ў гэтым было ягонае асноўнае прызначэньне.

 

На скрайнім захадзе Менска, у Каменнай горцы (хі, пакуль у чыстым полі, плаўна перарастаючым у будаўнічую пляцоўку), арганізаваўся прыход у гонар Мікалая Японскага.  Пазіціыяніруецца як місіянерскі, таму й названы ў гонар свяціцеля-місіянера.

Але вымалёўваецца нестыковачка. Вядома, што за блізкім сьветам, а дакладней на скрайнім усходзе горада- ( Read more... )

Сімфоніяй Бетховена Бурбалчыным постам навеяла. Каротка - вясельны лімузін доўга ня мог выехаць са двара Петрапаўлаўскага сабора, бо замінаў трактар, куды грузілі апалае лісьце. Выснова - нягледзячы на скокі пад дуду, удзельнікі сьвята адарваліся ад беларускіх каранёў.

Гэтыя карані ўключаюць такую нязьменную традыцыю, як перагарожваньне вясельнага ( Read more... )

Паралелі відавочныя - патаемная арганізацыя прадстаўнікоў пануючага класа - шляхты (белых гаспадароў) запалохвае сялян (неграў-работнікаў), каб ня вельмі пранікаліся сваімі правамі. Нават методыка падобная - забойствы і страхаваньне, у працэсе "працы" выдаюць сябе за прывіды ( Read more... )