(Untitled)

Feb 20, 2008 23:22

Веры ды вернасьці
бракуе майму часу,
маёй Сучаснасьці.

Leave a comment

Comments 4

pamylka October 14 2008, 21:57:57 UTC
Да, найбольш на маю думку, нават веры ў шырокім сэнсе, і найперш веры ў сябе :) Вер у сваю выключнасць і ўсё атрымаецца! :) Ты малайчына :)

Reply

bahuslava October 15 2008, 09:58:37 UTC
Каця, дзякуй табе вялікі-вялікі!!! Неверагодна прыемна!!!:)
Проста для мяне гэта дужа актуальна гучыць: апошнім часам мая няўпэўненасьць у сабе рэальна замінае жыць:) Буду вучыцца верыць у шырокім сэньсе;))

Reply

pamylka October 15 2008, 18:17:37 UTC
Цытата ў тэму (па-руску, бо так у арыгінале):Кто философски познаёт мир, тот должен превышать все вещи мира, тот не может быть одной из вещей мира в ряду других, тот сам должен быть миром. :) (М.Бердзяеў)
я мяркую, што ты - пэўны свет, таму ніколі не будзь няўпэўненай у тым, што ты можаш нешта зрабіць, зразумець! Так ці інакш, усе мы разумеем свет праз сябе саму, праз свае адчуванні, пачуцці, праз тое, што мы ведаем або не ведаем, таму тваё ўласнае светабачанне проста не можа быць неправільным, яно тваё і для цябе самае дасканалае. Цягам часу яно памяняееца разам з табой, але памяняеецца такім чынам, як ты гэтага захочаш :)

Reply

bahuslava October 17 2008, 19:00:28 UTC
Так, слушна ўсё гэта, згодная... Кожны (кожная) з нас - гэта сьвет, самаісны і самакаштоўны... Але часам зьяўляецца такое адчуваньне ўласнай адчужанасьці ад гэтага вялікага, навакольнага, агульнага для ўсіх сьвету, што робіцца невыносна самотна... Нешта накшталт тых слоў Гумілёва: кожны замураваны ў самім сабе -- крычы ні крычы,грукай ні грукай, - ніхто не пачуе.
Зрэшты, гэта ўсё залежыць ад унутранага сьветаўспрыманьня. Насамрэч трэба больш пазытыўна глядзець на ўсе рэчы:)

Reply


Leave a comment

Up