ik ben verhuisd!

we hebben nog maar één seconde dus haast je. (voeg me toe, ik voeg je toe wanneer ik wil).

de dagen glijden langzaam voorbij. als ik een scheurkalender had had ik het geduld niet meer kunnen opbrengen met het wachten van afscheuren nadat de dag voorbij was. nee, ik zou scheuren voor de dag zelfs begonnen was. zo zou de tijd sneller lijken te gaan, maar dat deed het niet. vooral nu niet, nu ik zonder jou zat ( Read more... )

elke ochtend elke avond ( Read more... )

you & i,
i wouldn't change a thing

schreef ik op mijn arm
en jij had de woorden in je hoofd
het zou mij niet eens verbazen
als het precies tegelijk ging

er is zoiets als toeval
maar daar geloof ik niet meer in

zojuist heeft iemand een poging gedaan
om mij dood te rijden, het scheelde serieus een haar

maar de vergeet-mij-niet-jes bloeien

jouw naam op mijn tong,
ik spreek van geluk.

je woorden klopten iedere keer weer en mijn hart klopte steeds harder op de deur om te vertellen dat ik de stap moest zetten om de woorden die mijn gevoel maakten aan jou te overhandigen. ik durfde niet, niet meer. ze zeggen wel eens dat het verleden de mogelijkheid heeft zich te herhalen. ik wilde niet dat die mogelijkheid zich voordeed. maar je ( Read more... )

"iemand thee? wil jij thee?"
ik kijk op "nee, dankje"
ze pakt een glas, schenkt in
en zet hem voor mij neer

"alsjeblieft"

ik laad het apparaat
haal de trekker over
het doorboort mijn hoofd
met de witte strepen
ongeduldig vingertikkend
op het raam dat mij spiegelt

zo liet ik mijn laatste adem ontsnappen
want de volgende is voor jou