ik heb ook niet zoveel schoenen. helemaal als je de schoenen-van-lang-geleden niet meetelt, meerdere paren doc martens die ik al jaren en jaren heb. het is jammer, dat schoenen zo duur zijn. als ik rijk was zou ik om te beginnen dat winkeltje op de hoek van de mechelsestraat leegkopen.
livejournal-lijstjes, een eigenaardig fenomeen. vroeger, toen ik nog een ander-livejournal had dat ik zorgvuldig schaafde tot een uitstalling zonder weerga, vol diepzinnigheid en alluderende nietszeggende flarden en inspiratie, kortom vol pathetische puberpoëzie en anderszins schmerzende gedachtenflarden en een publiek van hielenlikkers (want dat hoorde toen zo, dat iedereen tegen elkaar zei OH WAT KUN JIJ MOOI SCHRIJVEN en dan moest je dat terugzeggen en dan moest je foto's bewonderen en elkaar op gothicfeestjes voorzichtig aanspreken) weerde ik lijstjes, testjes, quizjes, 'memes' en soortegelijke opleukingen systematisch want ik vond dat dat mijn geloofwaardigheid zou ondergraven. en nu - pff - wie neemt zich niet veel te serieus als hij 16 is? wie groeit daar niet overheen, of overheen dat nu ook niet, het invullen van vragenlijsten getuigt alweer van een hele andere manier van jezelf-serieus-nemen, hm.
waar het op neerkomt: op het eerste gezicht: narcisme viert hoogtij hier, de waren worden uitgestald en overgoten met glans en een nieuwe lay-out en plaatjes. het lijkt een bekoorlijk-vanzelfsprekend verlengstuk van de tijd. hm-hm. niet enkel het schaamteloos etaleren maar ook het een-opinie-hebben over zaken allerhande en dat dan kenbaar willen maken, want de media leren ons dat elke mening evenveel waard is.
op het tweede gezicht: het is beslist niet erger dan het altijd geweest is, en de bekommernis met zaken-in-de-wereld moet misschien gewoon onomwonden toegejuicht, net zoals de vaststelling van de man van de morgen dat de literatuur van tegenwoordig zich niet meer over de taal en haarzelf buigt maar weer naar buiten kijkt naar een wereld waar van alles mis is. de brieven van de vergane romantici zijn erg. het medium is veranderd en het format: in plaats van vermoeid te moeten kleien en schikken en wikken worden gestandaardiseerde lijstjes aangeleverd die eenmaal ingevuld een instant blik zouden moeten geven in de Ziel van de
Comments 16
bijvoorbeeld
( ... )
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
op het tweede gezicht: het is beslist niet erger dan het altijd geweest is, en de bekommernis met zaken-in-de-wereld moet misschien gewoon onomwonden toegejuicht, net zoals de vaststelling van de man van de morgen dat de literatuur van tegenwoordig zich niet meer over de taal en haarzelf buigt maar weer naar buiten kijkt naar een wereld waar van alles mis is. de brieven van de vergane romantici zijn erg. het medium is veranderd en het format: in plaats van vermoeid te moeten kleien en schikken en wikken worden gestandaardiseerde lijstjes aangeleverd die eenmaal ingevuld een instant blik zouden moeten geven in de Ziel van de
Reply
pff
nog een minuut dan is het kwart voor vier
Reply
ooit zullen mijn vingers net zo leerachtig-droog zijn
van verkleuming
en dan verkrampt altijd een beetje te sterk gebogen
Reply
Leave a comment