nog 1 nacht. en het gaat lukken, het gaat lukken, als ik doorwerk. en DAN zal ik in zes weken tachtig pagina's thesis geproduceerd hebben. ha! nog 1 nacht van sigaretten en vieze cola, van het vervloeken van het hele gebeuren, van mezelf opdweilen van de vloer en achter mijn laptop positioneren, van naar het scherm staren en nog en sigaret opsteken ( Read more... )

jc bloem - novemberhet regent en het is november ( Read more... )

in mijn droom steden huist achter elke pilaar een spook. de spoken zijn een standaard arsenaal: ze wisselen elkaar af. behalve vannacht. het was t. en hij knipoogde terwijl ik sliep op zijn bruingebrondse arm. er was geen sprake van sex, wel van toeschouwers.

teveel introspectie maakt de mens week. bij gebrek aan banale vertrouwdheid blijft over ( Read more... )

ogottogottogot. hoe nog tralen? hoe nog kriebelen? hoe nog hoeken kalven, hoe nog traag sabbelen aan de hoeken van de pagina, hoe nog de scherpe randjes eraf? waarheen? - voorbij. vanwaar? - ongezien. de toekomst in het ongewisse latend, het vertrekpunt versmeltend met omliggende dagen en streken tot zuurstokroze wolk. kijk, andermans huis waar ( Read more... )

het was tof, lieselot en compaan kunnen goed schrijven. de tekst werd gewoon voorgelezen door drie mensen, maar het was geen moment saai. gemakkelijk-gesproken, heldere stijl, scherpe op-elkaar-inspelende dialogen, aansprekende thematiek (de verwondering, maar dan wat omslachtiger onthuld). applaus ( Read more... )

ik schrijf een paper. dit is een proces dat bijzonder stroef verloopt. de stof is niet bijster interessant en de opdracht niet bijster duidelijk. de tijdspanne dat ik aan mijn bureau zit, tussen de chaos de relevante tekst uitgespreid, rekt zich en rekt zich. de zondag wordt elastisch. dit zijn momenten van extreme eenzaamheid, die acuut is, en ( Read more... )

Comment and ( Read more... )

1. Yourself: maaike, miekel en wat varianten daarop; in een grijs internetbestaan ook nog ro_b_in, cathsan, constance ( Read more... )

vulling volgt niet, het hele idee van opvulling, van uiteindelijke uitdrukking, het aaneenweven van fake emoties tot een min of meer coherent geheel, het cirkelend beschrijven zo dat het bijna lijfelijk wordt - niet meer niet meer. totaal tabula rasa en dus klauwen naar dat en dus waanzin; tijdelijk zeer efficiënt maar dan oh zo bedrieglijk. en dus ( Read more... )

( Read more... )