Я шчыра люблю канёчна-лыжна-саначную зіму, да. Але неба гэтымі днямі такое спакусьлівае, што… хочацца немаведама чаго, хай сабе і люты. Напрыклад, памыць машыну, якая абрасла мінімум трыма кіляграмамі бруду за зіму. Розум падказвае, што цягам сакавіка нас яшчэ разоў шаснаццаць засыпле сьнегам, таму машына мусіць яшчэ пачакаць… Але хто ж яго, ( Read more... )

  Сёньня сьнег вырашыў грунтоўна ўзяцца за справу, і я падумала: пара! І патэлефанавала нашай знаёмай страхавой агентцы, каб яна завітала ў госьці і ашчасьлівіла мяне турыстычнай страховачкай. Спадарыня Ш. прыйшла ружовая, у футры, з падмаляванымі бровамі. Села за стол, дастала калькулятар і сьвежы страхавы поліс ( Read more... )

  Акурат тры гадзіны таму я пазяхнула, справадзіла туманным вокам рэшткі сонца, якое тапілася ў хмарах, і ўрэшце ськінула з ног ваўняныя шкарпэткі-- ў іх было сьпякотна, дужа сьпякотна спаць. Пераапранацца мне было ня трэба: я проста скацілася з ложку і пайшла есьці кашу з бананам ( Read more... )

    Сёньня ў маім пад'езьдзе пахла адчайна выкіпелым малаком. Выкіпелае малако ў мяне ўстойліва асацыюецца з бацькам, які шторанак грэе сабе малако для кавы, шторанак жа на яго забываецца і, толькі пачуўшы з кухні шкварчыстае сычэньне, бяжыць туды з тужлівым крыкам "Ну што за людзі?!" Каму адрасаванае гэтае пытаньне-- невядома. Можа, хатнім эльфам ( Read more... )

Я вырашыла, што нічога ня буду пісаць наконт таго, што верасень, і чырвоныя арабіны, і а восьмай ўжо пачынае цямнець ( Read more... )

Ужо месяц. Я дома, па-за домам і нават зусім ня там ( Read more... )

 У мяне застаўся заўтрашні дзень, каб:
-адыграць наш спектакаль;
-схадзіць на дзевяць мерапрыемстваў у рамках Варвіцкага Мастацкага Фэсту;
-даесьці пачак тарцеліні, апэльсінкі, грыбочкі і выпіць літр малака;
-вярнуць Апекшы яе чорныя чаравікі;
-разьвітацца з качкамі;
-сабраць чумаданы;
-магчыма, паспаць.

Мне расклад падаецца ня збыт насычаным, бо я цягам ( Read more... )

І вось я вярнулася ў Варвікшыр. Да мяне з парога кінулася мая зімовая куртка, прыгаворваючы: "Ой, як ты своечасова! А ў нас якраз +13!"

У Парыжы я насіла чырвоны сарафанчык і чырвоны пэдзікюр. Яшчэ я шмат цалавалася, піла розныя алкаголі, каштавала жабавы лапкі (у мэню яны, дарэчы, былі пазначаныя як "морапрадукты"-- вось жывуць нашыя жабы ў балотах ( Read more... )

Па мне патапталася гусь-на чаравіку застаўся сьлед гусінае лапы. Яна патрабавала ў мяне хлеба (і відовішчаў) і яе не абыходзіла, што на двары +27 і аб’ядацца ў такое надвор’е ня варта.

Так, Англію тыдзень таму апанавала сьпёка. Панядзелкавым вечарам я прахажвалася ў сваёй зімовай куртцы, а на наступны дзень цокала па сьцежках сандалікамі і ( Read more... )

  Калі я зьяжджала зь Менску напачатку красавіка, там яшчэ падаў сьнег. Я прыехала ў партугальскі Авэйра ў сярэдзіне красавіка-- там было +14 і беспрабудны дождж. Цяпер ва ўсім сьвеце +20 (ну, ў сярэдім так), каштаны, сарафанчыкі і вафлі. Тут, у Варвіку-- стабільныя +13. У чэрвені плянуецца пацяпленьне да +16. Мая гардэробная матрыца ў Англіі ( Read more... )