-
ХРОНІКІ МАЛЕНЬКАГА ЛЕПРАЗОРЫЯ-- частка II
Дзейныя асобы- тыя ж.
ДЭКАДА ІІ
11 лістапада, у чацьвер зраніцы, Дамінік зашчыміў мяне ў калідоры і тыцнуў у нос бутэлькай з крафтавым Сярожыным дэзінфектарам (ну, там проста спірт, змяшаны са слабейшым спіртам) і вазапіў:
-Ты адчуваеш, як ён пахне?!
-Трошачкі. Здалёк.
-А я не адчуваю ўвогуле!!
Сярожа тэст спіртам таксама не прайшоў. То-бок, хлопцы ( Read more... ) -
ХРОНІКІ МАЛЕНЬКАГА ЛЕПРАЗОРЫЯ
Дзейныя асобы Хронік:
Даша, 35 гадоў
Сярожа, 41 год
Дамінік, 16 гадоў
Стэфік, 5 гадоў
Кот Піксель, 6 гадоў (на вока)
ДЭКАДА І
Наш лістапад пачаўся 31-га кастрычніка, калі я атрымала мэйл са Стэфікава садочка: у выхавацелькі ў нашай групцы-кавід, групка ад заўтрашняга дня на тыдзень сыходзіць ( Read more... ) -
Нататкі цяжарнага чалавека
23-га чэрвеня тэст на цяжарнасьць раптоўна паказаў дзьве палоскі. Я зараўла дзікім голасам і ўзялася тыцкаць яшчэ вільготнай палачкай Сярожу ў твар. Муж сказаў “Спакуха!” і пачаў рэзаць салату на вячэру.
Як пазьней высьветлілася, Сярожа таксама спужаўся, але ў яго проста мацнейшыя дыпляматычныя здольнасьці. Ён можа, пакуль баіцца, рэзаць салат і ( Read more... ) -
Персікавы чэрвень
“Burn in hell!”-роспачна крычыць у твар экрана, па якім паўзуць тытры “Гульні прастолаў”, Сярожа. Ён ужо перастаў лічыць, колькі харошых герояў засталося ў серыяле-каб лішні раз не журыцца. Сярожа не пакідае надзеі і мяне прыручыць да “Прастолаў”, але я ўсё ніяк не даюся: то засынаю падчас чарговай серыі, то ў інтэрнэце раптам хто-та не прав.
Яшчэ ( Read more... ) -
Паралелепіпеды
Учора муж вазьмі і запытай мяне: -А чаго гэта ты, Дашычка, пісаць кінула апошнім часам ( Read more... ) -
Суп-пюрэ ў кантэксьце
Надоечы ў мяне здарыўся Дзень Народзінаў. Сьвяткаваньне адбывалася ў розных формах: крышнаіцкі торт і хурма на працы, “Беларускі бальзам” на лаве побч зь Нямігай пасьля спектаклю, бар “Чердак” з гарэлачнымі мандарынкамі…
Апафеоз дзейства адбыўся ўчора: да мяне ў госьці панаехалі людзі. Некаторых зь іх я дагэтуль ня бачыла-але кальян, шоты ( Read more... ) -
Тралейбус № 9
Учора ўвечары я зьлілася з народам у тралейбусе нумар дзевяць. Нейкая жанчынка за пяцьдзясят распавядала сваёй сяброўцы апошнія навіны з жыцьця. Распавядала задорна, радасна сьмеючыся і добра пастаўленым, нагрэтым гарэліцай (бо была сьвяткавала імяніны), голасам:
-…Ён у мяне мужык цудоўны! Не раўнуючы цар! І, галоўнае, заўжды мне паўтарае ( Read more... ) -
Зэ рэсарэкшн
Я нафарбавала пазногці, выпіла гарбаты, паглядзела карцінкі ў “Космапалітэне” (!) і сяжу, ўся гатовая паглядзець фільм. А Сярожа яшчэ займаецца французкай мовай і кажа мне: “Ты пакуль у свой бложак папішы-даўно не пісала.”
Паглядзела-і сапраўды даўно не пісала. Так што зьдзейсьню сёньня невялічкае ўваскрашэньне свайго “бложыку”. За гэты непісучы ( Read more... )