Скончыліся нашыя вакацыі, трэба вяртацца да працы. 8) Нарэшце пост пра заканчэнне нашага ваяжа на поўнач ( Read more... )

І вось мы ў Маркетт - сталіцы Верхняга паўвострава. Гэты горад не нашмат болей за Су Мары, але значна ўтульней і прыгажэй. Ягоны росквіт, як і амаль усіх астатніх гарадоў паўвострава, прыйшоўся на канец 19 - пачатак 20 стст, калі тут адшукалі жалезную руду. Калі большасці шахт зачынілі, UP абязлюдзіўся, аднак Маркетт выстаяў і амаль не зменьшыў ( Read more... )

Учора снег, які падаў вечар і ноч, застаўся ляжаць на траве. Сёння снегапад палову дня. Зіма, блін... Гэта раптам нагадала мне, што я так і не напісала справаздачу пасля нашых летніх прыгод на поўначы штата. Выпраўляюся ( Read more... )

Я цяпер рэдка сядаю за шыццё, хаця раней жа шыла ледзь не кожны дзень. І вось нядаўна мяне пацягнула да швейнай машынкі не з тым, каб чарговыя дзіцячыя штаны пачыніць, а каб праявіць фантазію. А праявілася яна ў дзвюх істотах з кодавымі імёнамі Сплюшка і Падазрушка 8)

( Read more... )

Учора было тры гады, як мы прыляцелі ў штаты. У сувязі з чым у мяне здарылася новая хваля настальгіі па радзіме. Мяркуючы па андрэевых учорашніх уздыхах - эх, пірожаных "карзінка" захацелася! - яго таксама пацягнула на ўспаміны. І мы цудоўна разумеем, як цяпер "весела" дома, навіны кожны дзень чытаем, са сваякамі размаўляем, але ўсё адно хочацца ( Read more... )

Забіраю ўчора Даню пасля заняткаў. А іх класс ездзіў у той дзень на ферму, таму я пытаю, як прайшла вандроўка. Разгорнутага адказа не чакаю - ну не хоча звычайна дзець пра школу расказваць. Так што Даня сваім "нармальна" мяне не здзіўляе, але я вырашаю яго патузаць крыху, таму працягваю пытаць.( Размаўляем далей )

Сёння ў нас свята - 13 год сямейнага жыцця. Гэта вам не 5, нават не 10! А цэлых 13! 8)

( Read more... )

Вось і я далучылася да шэрагаў мам школьнікаў. Сёння ў Дані быў першы дзень у kindergarden - гэта не тое, каб сапраўдная школа - адзнакі не ставяць, заданні не задаюць, але заняткі з 8.50 да 3.50 і у будынку пачатковай школы. Карацей, новы этап для нас.

( Read more... )

Ён з'явіўся незапрошаным у Даніным акварыуме, пражыў там месяц, множачы нашчадкаў ледзь не кожны дзень, а потым загінуў так недарэчна... (тут я выціраю слязу) Мы адшукалі ягоную пустую ракавінку на адтуліне фільтра... Але чарговага нашчадка ён паспеў такі пакінуць 8)

( Read more... )

Так, мы на яго сапраўды хадзілі. У Андрэя на працы раздавалі квіткі і мы вырашылі, што нарэшцэ трэба пазнаёміцца з мясцовым спортам. Знаёмства адбылося, але падтрымліваць яго мы, мусіць, не будзем 8)

( Read more... )