Ĉi-lastaj tian tre, tre meritas, ĉar ili de longe obstine agas por mian.

Legante komentojn en ekz. Jutubo mi konstatas, ke la "Esperanto" tie uzata tiom nekredeble aĉas, ke ĝi eĉ "Esperunto" ne meritas nomiĝi sed pli trafe: Fuŝanto! Notu, ke en ĝi skribas ne unu aŭ du sed ĉu 99%! Se tiu lingvaĵo havus certajn regulojn kaj propran leksikon, ĝi estus nova lingvo, speco de piĝino, sed ho ve: ĉies tia "lingvo" estas ties ( Read more... )

Mi ne povas ĝui tiujn ĉi tagojn. Mia problemo ne solvitas, kaj mi veran solvon ne vidas. La burokratio en mia lando iĝas pli kaj pli detruiva kaj sinistra. Niaj sinsekvaj firegistaroj elpensas ĉiam nur novajn ĉikanojn por malebligi al mi kaj aliaj la vivon. La plej minaca faceto de tiu longtempa kampanjo estas la aŭtoritatista emo pli kaj pli ŝovi ( Read more... )

Hodiaŭ estas sepdo. Sepdo povus esti agrabla tago, sed pro la problemo hieraŭ menciita mi sufiĉe nervozas ne povante ĝin ĝui. En ĉi mondo estas, kiuj envias pro lasta ĉemizo, kaj estas, kiuj pagatas por igi aliajn vivi en teruro kaj mizero.

Lingva demando: Kiu semajntago estis ĉi hieraŭ kaj kiu os ĉi morgaŭ?

Hieraŭ, semajnon antaŭ kristnasko, mi ricevis registritan leteron kun fatala enhavo. Temas pri malnova afero, kiu imprese montras, kiom teruras la socialaj leĝoj kaj burokratio en mia lando. Mi tion mencias, por ke oni komprenu, kial mavas mia psika stato, kaj kial mi eble skribos malpli, ol kiom mi alie ŝatus.

Bonan tempon! Jen mia unua afiŝo! Vivĵurnalo ŝajnas stranga al mi. Mi devas ankoraŭ spertiĝi pri kiel uzi ĝin.