Աթեիզմը խորքում այլ բան չէ, քան կաթվածահար վիճակ: Աթեիզմը, իսկն ասած, երաժշտական լսողության բացակայության պես մի բան է: Իր մանկական տարիքում այն հակված է պարզապես ժխտելու երաժշտությունը. ինչը դուք երաժշտություն եք կոչում, հնչյունների, օդի տատանումների որոշակի տեղաբաշխում է, որը պատահմամբ համընկնում է ինչ-ինչ մարդկային նպատակահարմարությունների հետ: ( Read more... )

(ժամկետանց մտքերից)


( Read more... )

Ինտուիցիան հուշում է, որ եթե արդեն պետք է անպայման այլմոլորակային հայտնաբերել, ապա՝ շատ ավելի մոտիկ մի տեղ: Այս մոլորակի վրա միայն մեկ այլմորակային կա:- Մարդը: Ի՜նչ դիալեկտիկա ասես, որ չի մոգոնել նա՝ իբրև թե իրենը եղող այս հողագնդի հետ սեփական բախումը բացատրելու համար: Չի ստացվել և չի ստացվելու:

Արդարև, ի՞նչ է մարդու ուզածը, որ ոչ մի կերպ չի ( Read more... )

Հեթանոսների բոլոր կուռքերը դևեր են,
իսկ Տերն արարիչն է երկնքի:

Սաղմոս 95.5

Այն, որ մարդն ի սկզբանե կրոնական էակ է և որ ավելի շուտ սեփական կաշվից դուրս կգա, քան կազատվի իր մեջ եղած կրոնականից,- սա այսօր, թվում է, հերքվում է ակնհայտ փաստերով: Հակակրոնականը մարդու մեջ եղած, այսպես ասենք, դինջությունն է ամենայն հոգևորի հանդեպ, բայց աչալուրջները չեն ( Read more... )

Քանի որ խոսք գնաց բարիքի մասին, ուզում եմ զետեղել որոշ հատվածներ «Եվրոպա թե Ռուսաստան» հոդվածից, որն ամբողջությամբ ինչ-ինչ պատճառներով դեռ չեմ հրապարակում:

Ամենից առաջ պետք է ճշտել արժեքների, բարիքի հարցը, որպեսզի պարզենք, թե ովքեր ենք մենք և ուր ենք ուզում գնալ: Որպես օրինակ կարելի է դիտարկել բնապահպանական շարժումները, որոնք մեծ թափ ու կշիռ ունեն ( Read more... )

Թույլ կտամ ինձ ենթադրել, որ մտքի հստակության առումով այս հարցում դեռ ոչ ոք չի գերազանցել Արիստոտելին: Պետական կառույցի երեք հիմնական սխեմաները նա դասակարգում էր անզուգական միամտությամբ և խորամտությամբ՝ ըստ այնմ, թե ում ձեռքում է իշխանությունը. մեկ հոգու, փոքրամասնության կամ մեծամասնության: Երեք սխեմաներն, ըստ նրա, ունեն իրենց առողջ և այլասերված ( Read more... )

Ամեն օր գրել՝ խելագարվել կարելի է: Пишущий perpetuum mobile: Nulla dies sine linea! Ոչ մի օր՝ առանց տողի: Քանի-քանիսն են այսօր իրականացնում այս սկզբունքը: Սոցցանցերը բոլորին գրող դարձրին, իսկ գրողին՝ ոչինչ:

Հանապազ կրկնվող միտքը կամ վերջինիս բացակայությունը մերկացրել է իր հիվանդ փորոտիքը՝ աղիքների ակորդեոնը փռել վիրտուալ թղթին: «Երբեք մտքովս չէր ( Read more... )

Տիրոջս գերեզմանից վերցրել են, և չգիտեմ, թե ուր են դրել:
Հովհաննու ավետարան, 20.13

Բայց չէ՞ որ դու, Սանչո, ժողովուրդն ես.
քո խոսքերը մեծ են, հավերժական -
դու քամուն չես տալիս նրանց:
Բլաս դե Օթերո

Դուք՝ իմ նո՛ր երգեր,
Խիտ ու խո՜ր երգեր:
Սիլվա Կապուտիկյան

Ահավասիկ իմ սիրած շուտասելուկը, յուրօրինակ մտքի ծամոն՝ որ պարապ չմնա, որոճալու բան ունենա:- ( Read more... )

( Read more... )

Թեպետ քաղաքական թեմաներով չեմ սիրում գրել, բայց վերջին` ավագանու ընտրությունները ինչ-ինչ մտորումների տեղիք տվեցին: Ասեմ, որ մասնակցել եմ ընտրություններին, ավելին` ամբողջ տնով գնացինք ընտրության: Պատճառն այն չէ, որ մեջս հանկարծ ու քաղաքացիական գիտակցություն զարթնեց. ուղղակի հարևան-մարևան անվերջ հարցապնդումները` գնալո՞ւ եք թե ոչ, բերեցին եզրահանգման ( Read more... )