Vanaf gister wil ik alleen nog maar in bed liggen. Liggen onder de warme dekens en luisteren naar 's werelds zieligste, mooiste, meest kwetsbare gitaar en pianopingels. En waarom? Omdat elke cel in mijn lichaam ervan overtuigt is dat het moet. Beetje vaag van mijn cellen, maar waarschijnlijk zijn zij slimmer dan ik ben, en kennen ze me beter. Omdat
(
Read more... )