Հրաժարականի խաբկանքն ու մոլորեցնող թերթը

[hovic]

Վերջերս մի սպայի հետ էի խոսում, ասում ա` էլ չես կարողանում զինվորին խփես, բողոքում ա:

Բայց արդեն առաջընթաց կա` ինքնասպանության փոխարեն հրաժարական են ուզում: Է, ասենք հրաժարական տվեց, հետո՞, զինվորի մտածողությունը փոխվելո՞ւ ա` բողոքելը կոչվում ա բոզություն, էդ էլ հո սպան չի լցրել ուղեղը, քաղաքացիականից էկող հասկացություն ա: Ե՞րբ ա բանակը

Comments

[hovic]

«բոզություն անել» կարծրատիպը «տղամարդ լինելու» պատճառն է, այսինքն, եթե բողոքում ես տղամարդ չես, եթե տղամարդ չես` բոզ ես: Եթե զինվորը բողոքի ձեռք չի բարձրանա վրան, կասեն` բողոքում ա, շատ պետքներս ա գլխացավանքի մեջ ընկնենք: Զինվոր տղամարդու համար շատ դժվար է սեփական խնդիրները լուծել, ընդհանրապես հիերարխիկ տեղերում, որ պաշտոնի չարաշահում ա լինում, առանց մեջքի չես կարող խնդիրներդ լուծել, իսկ եթե մեջք չկա, շատ նորմալ ա, որ համապատասխան մարմիններին բողոքես: Իմիջայլոց Շանթի Բանակում սերիալը (որը բանակի հետ թերի կապ ունի) փորձում ա էդ ագիտացիան անի, որ բողոքելը մոմենտ չի:

[arman666]

10000 տոկոսով համաձայն եմ հետդ, ադաշ ջան:

[hovic]

ադաշը ադաշին հեռվից ա տեսնում ;)

[arman666]

Դե ստացվեց կատարյալ կոնսենսուս. երկու Հովիկ, երկուսն էլ բանակը ներսից ճանաչող, մեկը` որպես զինվոր, երկրորդը` որպես սպա: Այսինքն` տեսակետի ճշգրտության օբյեկտիվ չափանիշն ապահովված ա:)

[hovic]

Ես կուզեի մի սպայի հետ ծառայեի, որի հետ մեր բանակային տեսակետները համըկնում են: Իմ հրամանատարինի հետ համընկնում էին, ուղղակի զորացրվելուց հետո հասկացա :)

[anonymous]

Հով ջան, ֆբ-ում գրել եմ, բայց ստեղ էլ ասեմ` ամեն խոսքիդ տակ պատրաստ եմ ստորագրել մի վերապահումով. սպաներն ու զինվորական ղեկավարությունը պետք ա զինվորի գլուխը մտցնի... կներես, նորից կարդացի ու հասկացա, որ սխալ եմ հասկացել: Փաստորեն` առանց վերապահումների, իսկ ընդհանուր տեքստի հետ կապված սենց բան կա, նենց տպավորություն ա, որ բանակը երկու ծայրահեղությունների ամբողջություն ա, սպաների ու զինվորների, չարի ու բարու,սևի և սպիտակի, բայց իրականում հենց սպաների խնդիրն ա զինվորական մտածողության հետ աշխատելը: Ցավով պետք ա ասեմ, ռազմահայրենասիրական դաստիարակության վիճակը պլինտուսի մակարդակին ա: Չգիտես ինչի ինքնահիպնոզի դասեր անցնում են, բայց բողոքելու մասին դասեր չկան:

[hovic]

տպավորությունդ ճիշտ ա, լինում էր կամ լավ աֆիցեռ կամ վատ աֆիցեռ, կամ բարի կամ չար, (էդ բարիներից շատերն էլ քաքն էին ընկնում իրանց բարության պատճառով): Ռազմահայրենասիրական դաստիարակությունը կատարվում ա մենակ ճառերով, բայց էդ ճառի վրա թքած ունի զինվորը, երբ իրա թշնամին էդ ճառ ասողը, մանավանդ ոչ սահմանային զորամասերում, որտեղ ընդհանրապես չես առընչվում բանակում լինելուդ պատճառի հետ: Էդ սպային էլ ա պետք զինվորական մտածողություն դաստիարակել, չորս տարի սովորում ա, համարյա զինվորի նման, բայց հենց մտնում ա զորամաս, զարմանում ա զինվորի բողոքելուց:

[anonymous]

Այնուամենայնիվ,

իրականում Մարգոյի տղան պատերազմում է զոհվել, ինչպես ինքն է պնդում, թե Հրապարակի ասած խաղաղ պայմաններում???:

[hovic]

Հրապարակի պնդումը հիմնված ա հեռախոսազանգի վրա: Իսկ Մարգոն ինքն ա ասում, որ իր տղան զոհվել է խաղաղ պայմաններում: Մեջբերում եմ անում Իրավունք թերթին տված հարցազրույցից. «Առաջինը ինձ հարգում են իմ տղայի անվան համար: Քանի որ իմ տղան զոհվել է խաղաղ պայմաններում, ես դարձել եմ կամավոր զինվոր Հայոց բանակի»: