Вось вам спроба класічнай катулавай васьмёркі - яе ўжо, між іншым,
рабіў Караткевіч.
8.
Катуле бедны! Годзе ўжо ўдаваць дурня;
Што знікла - тое, значыцца, й лічы зніклым.
Раней зіхцелі ясныя табе сонцы,
Пакліканы, спяшаў за любай ты следам -
Так любай, як нікому й ні адна болей.
(
Read more... )
Comments 3
У Караткевіча Катул прам стоік , у вас - афігенска мілы раздзяўбайчык у сеансе паэтычнага аўтатрэнінгу. Вельмі хочацца пашкадаваць Катульчыка :)
Reply
Reply
Reply
Leave a comment