Эпітафія гальярда.

Aug 17, 2011 12:30

А вось каму ваганцікаў?

Тут апачылы ў многім быў можным, а ў грошах - убогім:
Кліру цвет незраўнаны, скарбонка ўсякай заганы,
Служка вантробаў бяздонных; а што да званняў ягоных -
Муж той, адданы ведам, зваўся паўсюль Ненаедам.
Розуму поўная чаша, свой нораў на памяці нашай
Быў ён адолець не ў стане; прабач і прымі яго, Пане!

Арыгінал )

вершы, гальярды, пераклады

Leave a comment

Comments 7

juli_erde August 17 2011, 12:10:31 UTC
Гэта Вы перакладаеце? А калі так, то можна яшчэ штосці у такім разе?

Reply

ilnur August 17 2011, 12:17:37 UTC
Я :)
Пры выпадку будзе і яшчэ штосьці; зараз я з лаціны ў асноўным над Катулам працую.

Reply

juli_erde August 17 2011, 12:25:47 UTC
Прыгожа, як на мой густ. Чакаю працягу)

Reply

ilnur August 17 2011, 13:41:49 UTC
Гэта леанінскі верш, гекзаметр з унутранымі рыфмамі, ці не найпрыгажэйшая вершаваная форма высокага сярэднявечча. Быў яшчэ рыфмаваны элегічны верш, дзе леаніны чаргаваліся з рыфмаванымі пентаметрамі.

Reply


maryna_kvietka August 18 2011, 11:01:05 UTC
З Днём народзінаў :) Шчасьлівага жыцьця!

Reply

ilnur August 18 2011, 11:01:43 UTC
Дзякую :)

Reply


Leave a comment

Up