Гэта, трэба думаць, не асабліва сур'ёзная паэзія, проста хацелася выказаць захапленне з аднога тэхнічнага факта. А менавіта з таго, што дзве вельмі мілыя мне прылады - гэта насамрэч адна і тая ж прылада. Мне з гэтага заўжды неяк вось весела. Такім чынам,
Гімн вінтавому прэсуНіяк, нізавошта, ніколі й нідзе
(
Read more... )
Comments 10
Reply
Ну дык песня і ёсць, з гледзішча формы гэта чыстае перайманне вальтэрскотаўскага "Басаногага манаха" :)
Reply
Reply
Reply
Reply
Reply
(Толькі "голаў" = Acc. Fem.)
Reply
Reply
Reply
Reply
Leave a comment