Аленка Андрэеўна знайшла лядзяшык - празрысты, на зломе вясёлкай грае, памерам зь дзьве яе далонькі. Цягнула да дому праз увесь горад. У кавярню зайшлі - схавала за калёнай, каб не згубіўся і не растаў. У карму зайшлі - ля дзьвярэй пакінула і пераймалася, як бы хто не скраў. “Навошта?” - пытаюся. “Ну, мама, ты нічога не разумееш. Там унутры вясна
(
Read more... )