Miña pobre, seica estaba tola...
Ficaba toda a tarde, sentada, impasiva, na praia da cova, coa mirada perdida no mar. A xente mofábase dela, pero ela parecía non escoitar, nin ver, nin sequera vivir, ficaba, mirando o mar.
Vivía sóa, nunha choza trapalleira no porto, comía das sobras do peixe que recollia da basura na lonxa...
Miña pobre,
(
Read more... )