Маецца і працяг

[kropka_z_koskaj]

У майго бацькі ёсць “абавязковая забаўлянка” у якую ён гуляе з малымі ўнукамі. Садзіць дзіцё на калена ды стукае па пятачцы:

Кую, кую ножку,

Паедзем у дарожку.

Знайшла працяг гэтай забаўлянкі. Выявілася, што яна даволі доўгая, можна сапраўдны масажык зрабіць - і дарожку крывую намаляваць, і пахлопаць (сарока) ці яшчэ чаго прыдумаць:

Кую, кую ножку

Comments

[mishyna_unuka]

У дзяцінстве бабуля таксама расказвала падобную забаўлянку. Не ўпэўнена, што менавіта гэты варыянт. Я памятаю толькі чатыры радкі, і, здаецца, кабылка там была храмая.

[kropka_z_koskaj]

Храмую кабылку таксама недзе бачыла :) Так, розныя варыянты ёсць, асабліва апошніх радкоў.

[rannica]

Вывучу кую-кую і буду казаць. Я інакш кажу, бо кую-кую - гэта так свякруха кажа, а мне не падабаецца ))) Але вялікую такую забаўлянку можна і казаць

[kropka_z_koskaj]

Во, і ў цябе нехта ведае, няхай і свякруха ))) Добра, што яшчэ не зусім згубілася забаўлянка! І мне адразу не запомніць - толькі вывучыць.

[homelka]

І мне так казалі ў дзяцінстве, і я так казала :)

[kropka_z_koskaj]

Кую-кую ножку ці пра соль? :) Як цудоўна, што гэта захоўваецца (пакуль што..)!