Усе ўрокі, усе перапынкі, пакуль дзяжурыла на калідоры - стаяла ля вокнаў, як каля кратаў, як рабыня, як зламаная - бачыла не сонца,а толькі яго адбіткі ва ўнутраным дворыку школы, малілася на яго, прасіла ( Read more... )

з чарнавікоў. больш-менш месяц таму...тады пасаромелася выкладаць, а цяпер-ай,якая к чорту розніца..хачу і ныю ( Read more... )

Усім фестывальным летам і годам прысвячаеецца, як бы яны не надакучвалі мне і як бы я не імкнулася змяніць від летняй дзейнасці,але вы-найлепшыя. Да мяне зайшоў потеревеніть Ігор, і мы ўзгадваем "АртПоле".А пачыналася лета з "РокаЗаБаброў".

Я пачынаю ўзгадваць гэтае пачуццё - усемагутнасць. Я ўсё змагу. Яно жыло ў ва мне пад гукі гітар ля кастроў ( Read more... )

Жыццё - гэта і ёсць шчасце! Я ўсім гэта кажу і сама шчыра намагаюся верыць. Думка, якая прыйшла да галавы яшчэ зімой: трэба быць шчаслівым, бо інакш навошта жыць? Навошта? Пакуты-твой асабісты выбар. Хаця і ў пакутах ёсць сэнс: праз іх мы сталеем, яны загартоўваюць, яны здзекваюцца з цябе, а ты будзь мацней, не дазваляй сябе задушыць! Які толк ад ( Read more... )

"Рытуал сцірання літар ( Read more... )

Мар стаў псіхаваць ад прапаноў паглядзець фільм ці серыял, убачыўшыся  раз на тыдзень/дэкаду/месяц. Да, стаў! І нават не таму, што хочацца доўгіх шчырых размоў (ах чорт як жа хочацца!), а проста галава зварылася ад бясконцай плыні інфармацыі, ад хуткасці яе падачы і перадозу. Нават музыку амаль не слухаю. Напаў на кніжкі, на Айрыс, Француазу, ( Read more... )

Прощай же грусть ( Read more... )

Я хацеў бы пабыць адзін ранкам у дзень майго пакарання, адчуць мяжу паміж "жыць" і "не жыць", я даўно хацеў унесці яснасць.Я змагу падняць спадылба вочы і адказаць поглядам на стрэл,я змагу ўключыць у сабе тармазы і пражыць гэты момант не так хутка.Я баяўся здавацца напалоханым,я баяўся здавацца заціснутым, я баяўся, што ніколі не буду тым,кім мог ( Read more... )

Сёння мог стаць рудым, але не стаў. Зрабіць гэткі сюрпрыз шанец яшчэ заставаўся, але не стала і шанцу, калі ўжо напісаў гэта. Крыху злуюся, ды зусім не здзіўлены. Жонка такая жонка ( Read more... )

Я дзіка шчаслівы, вельмі-вельмі, што нарэшце, упершыню і так здорава адзначыў Дзень Волі, хоць і былі некаторыя трагічныя моманты ў гэты дзень, але СВЯТА сапраўды было СВЯТАМ! І я хачу, каб так было штогод! хачу і ў наступным годзе шукаць для сяброў падарункі, рабіць спам-рассылку, збірацца за мінісвяточным сталом, віншаваць адзін аднаго, зычыць ( Read more... )