доўга дзёргала ключы ў замку - у выніку адчыніла Галя. апошні раз вярталася дадому ранкам у жніўні і гэтак жа многа думала. хацелася маліцца, як калісь раіў Кастусь, бласлаўляць. расказваць камусьці пра сапраўднае каханне. сапраўднае не значыць ўзаемнае. такое, якое я на практыцы шчэ не спрабавала, а можа яно і не атрымліваецца на практыцы - толькі ( Read more... )

Вітаю, вітаю, вельмішаноўныя, любыя, даражэнькія - наогул, усе тыя, хто ў мяне, такога гаўнішча, на дзіва і на шчасце яшчэ ёсць. І калі вы раптам зменіце сваё меркаванне пра мне пасля гэтага допісу, а потым пакрысе пазнікаеце, то я зусім не здзіўлюся, ды і крыўдзіцца не буду, бо а на каго? хіба што на сябе  ўёбішчную ( Read more... )

Я ўвесь час у небе ці на колах, з кожным днём задаю сабе ўсё больш пытанняў. Дым ад цыгарэтаў дапамагае разважаць, і мне ўсё радзей хочацца пісаць. Хаця, напэўна, гэта хвалямі, галава не тым запоўненая або перапоўненая. Трэба сабрацца і ўсё расставіць па месцах, часу засталося мала - я ж гэта сам сказаў. Я завязаў ісці на павадку лёсу, цяпер мне ( Read more... )

Вечна жывыя моўчкі паляць у раі. Так і я. Бадзялася па пустынным львове і пацягвала цыгарылу, радуючыся, што яна бясконцая,і маўчала. Забраўшы сяброў з камуны, таксама маўчала - дайце мне пабыць у самой сабе, з горадам майго кахання, якое так бясслаўна скончылася...

у мяне жудасны вэрхал у пакоі, жахлівы! не прайсці, не праехаць, не прапаўзці. падаставаныя падручнікі-сшыткі-дапаможнікі-канспекты валяюцца па ўсёй падлозе,бо ну а дзе яшчэ? я называю гэта дэстроем. дэстрой і ў жыцці. у тым, што, на жаль, займае ў ім  многа працэнтаў. праз пару дзён мяне крыху адпусціць, і я навяду парадак у гэтым сваім ненавісным ( Read more... )

У апазіцыю Дню ўсіх закаханых (усіх закаханых віншую, кстаці, але ўсё адно ў апазіцыю) праводжу Дзень усіх самотных. як? правільна, самотна! можна было кудысьці пайсці, але - не, рабяты, не сягоння. Вельмі вас усіх люблю, але сёння вы мяне бесіце сваімі мімімі. Сусветны загавар! З працы прыехала блізу 8, па дарозе купіла сабе зельц, яшчэ па дарозе ( Read more... )

год таму ( Read more... )

Прывітанне ( Read more... )

екалькі дзён не мог дарвацца да жэжэшачкі,больш за тыдзень хацеў тут АБ'ЯВІЦЬ аб сваім чарговым жыццёвым катаклізме, ПРАКРЫЧАЦЬ аб гэтым, ВЫВЕСІЦЬ белы сцяг  сваёй капітуляцыі, каб усе пабачылі, пачулі і прынялі! Але я нават у дэпрэсію нармальна ўпасці не магу, так, саплівы дэпрэснячок на пару дзён, калі я жалкі і ванючы і шчыра хачу, каб мяне ( Read more... )

Насця і Служба Выратавання (з кнігі Таццяны Заміроўскай "Жыццё без шуму і болю ( Read more... )