Вясна.
Сэнс жыцьця.
Асэнсаваньне шчасьця.
Творчы ўздым.
Няспаныя ночы.
Творчыя пошукі.
Мінус 1,5 кілё залішняй вагі...

Даўна прыкмеціла цікавую рэч: на адным месцыйку - дзе-кольвек: у мэтро, ля крамы, у глядзельні... - апынаюцца людзі, зьнешне падобныя адно да аднаго, незнаёмыя людзі. Углядаюся ў твары й бачу, як ля дужага хлопца стаіць вытанчаная кабетка, і выглядаюць яны разам як адно, як пар. Здаецца праўдай, што родныя людзі падобныя адно да аднаго й тварамі, ( Read more... )

Магнэсовыя віхуры, пакуты, дождж сьняговы, пагмурнае надвор'е...
Гэта можа быць вонку, але яно мяняецца, калі
нутра зьзяе сонейка каханьня, добрага гумору й добрых мараў.

Калі кахаеш, якая кольвек непагадзь - добрае надвор'е, як тая казала ў фільме. (Во, бач ты, і сонейка расчысьціла цёплым сьвятлом пагмурнае неба! :)))

Аднойчы ад маёй каляжанкі я ( Read more... )

Вольга Акуліч і праект Werasen "Трохкутнік" (+аўдыё)
Асабліва спадабаліся "5 кубачкаў кавы" й "Апошні тралейбус" :)

experty.by/node/730

WZ-Orkiestra & салісты "Мой сябра анёлак" (+аўдыё)
Каханьне й любасьць натхняюць на стварэньне сама чароўных, сама незвычайных, сама таленавітых рэчаў. Так і гэтыя сьпевы дзеткам - нешта незвычайнае :)

www.experty.by/ ( Read more... )

Ужо колькі тыдняў займаюся мэдычнай даведкай да кіроўчага пасьведчаньня - столькі часу, бо так атрымліваецца. Але ўчорашняе наведваньне паліклінікі мяне падкасіла: дзьве с паловай гадзіны чакала сваёй чаргі, каб атрымаць вынятак з карткі. Калі зразумела маруднасьць працэсу й колькасьць асобаў наперадзе, пачала рабіць іншыя справы - сплаціла за ( Read more... )

Хутка Каляды. Людзі аздабляюць вонкавае жыцьцё такімі прывабнымі рэчамі, якія намінаюць пра цуд, чароўныя здарэньні, дзяцінства й нечаканае ўжыцьцяўленьне мараў. Некаторыя ствараюць сабе й адпаведны нутраны настрой. Але, напэўна, усе чакаюць нейкага цуду, сьцьвярджэньня таго, што існуе ў сьвеце нешта незвычайнае, казачнае, што жыцьцё пераменіцца на ( Read more... )

Маё сэрца тахкае мэлёдыяй мараў, 
бо я ведаю, што хачу.
Маё сэрца тахкае мэлёдыяй натхненьня, 
бо я ствараю прыгажосьць.
Маё сэрца тахкае мэлёдыяй шчасьця,
бо я зноўку адчуваю смак жыцьця.
Маё сэрца тахкае мэлёдыяй любасьці, 
бо я знайшла мяне ў Сусьвеце й Сусьвет ува мне.

...Зразумець, што ты ўпадабала, можна, апынуўшыся на адлегласьці ад зьявы, чалавека, рэчы...

Пад час вакацыяў школа выглядае пакнінута, і шчымліва сьціскаецца сэрца, калі ўяўляеш вучняў, а дакладней, безьліч сэрцаў, якія напаўняюць звычайна гэтыя спусьцелыя зараз прасторы, бо ў пустэчы разумееш, што іх бракуе. Так, я люблю працаваць зь дзецьмі.

( Read more... )

Кажуць, мара мае быць вялікая - падаецца слушным.

Я мару пабудаваць нам прыгожую, утульную хату ў два паверхі. Хачу яе аздобіць сама - нутра бачу яе каляровай: кухня - пяшчотнага аранжыкавага колеру; спачывальня як неба, бо спалучае колер сонейка, блакіт неба й бель аблачынкаў; гасьцёўня - кава, забеленая малаком, з кантрастовымі бурновымі дэталямі ( Read more... )

Паступова пачынае на нашай зямлі гаспадарыць зіма. Увесь дзень церушыў сьняжок, дзьмуў сьцюдзёны ветрык. А на даху адваротнага будынку вецер уздымаў сьнегавы пыл і хітаў антэну. На імгненьне падалося - час зьмяніўся: у сутоньні відаць дах старога дому, на вільчаку якога вецер моцна хітае ветранік, вялікі, нібы з крылцамі, нібы блакітную стрэлку зь ( Read more... )