- Popatrz, jak wyglądasz! - zawołał. - Spójrz na brud, którym obrosłeś, który wżarł ci się między palce u nóg!

Spójrz na ten ohydny, ropiejący wrzód powyżej kostki! Czy wiesz, że cuchniesz jak cap? Pewnie przestałeś to zauważać. Patrz, jaki jesteś chudy. Widzisz? Kciukiem i palcem wskazującym mogę objąć twój biceps. Mógłbym ci złamać szyję niczym ( Read more... )

Więc, moje nogi umierają, ale przynajmniej coś zobaczyłam, więc jestem człowiekiem szczęśliwym, że tak to powiem. London aje i big beny za mną, chociaż w sumie, to big beny pewnie jeszcze kiedyś będą. No, ale może od początku ( Read more... )

Takie sobie Londony, bo Mit musi coś powiedzieć, a nie chce jej się gadać każdemu z osobna, więc cóż. Londony zaczęły się od cudownego wyjazdu o cudownej czwartej, bo przecież na lotnisko trzeba zdążyć. Kwestię "chodźmy wcześnie spać, bo jutro nie wstaniemy" i randomowania do conajmniej pierwszej (ale: Mozart jest cudowny, a Salieri naprawde ( Read more... )

Życie jest po prostu cudowne i och, i ach, i jestem taka zajebiście SZCZĘŚLIWA~!!

I tak jest fajnie, że mogę napisać tego posta na różowo~ Albo wrzosowo~ 
I w ogóle, wracam do mieszkania i będę miała  znowu swój własny pokój i działający porządnie pryyyszniiiic~ I czajnik, do którego nie trzeba schodzić na dół~! I normalny internet może? I więcej ( Read more... )

Tia.... to jest wpis z serii: Mit tak bardzo siedzi i czyta książki o fantastyce. Mam, jak na razie, jakieś dwadzieścia pięć książek. Tak do przeczytania mniej-więcej na teraz. Powinnam siedzieć i czytać, a nie pisać durne wpisy na durnym lj. Zwłaszcza, że ten wpis i tak pewnie przeczyta tylko Mine. No może Ruta (Ruta, jak czytasz, to daj znać!) ( Read more... )