Сядзелі неяк мой бацька, дзядзька Коля і дзядзька Валодзька "Чагодобрага" на ганку. Я і Лёшка сядзелі побач на панадварку- перабіралі грыбы ( Read more... )

Старэйшым сынам бабушкі Альбінкі быў Рычард. З дзяцінства яго ўсе звалі Рысікам. Гэта быў ціхі хлопец, які потым вырас ў сьціплага, несамавітага мужчыну. У жонкі яму патрапілася Ванда- жанчына злобная, зайздросная і крыклівая. Усё сямейнае жыцьцё цётка Ванда то праганяла дзядзю Рысіка з хаты, то зноў вялікадушна яго прымала назад. Жанчына лічыла ( Read more... )

Гэта было маё першае "сьвядомае" пахаваньне ( Read more... )

Бабушка Альбінка дажывала не адна, а з сям'ёй сваёй дачкі. Цёця Іра, дзядзя Валера і дзве мае стрыячныя сястры пагодкі- Лілька і Валька дзялілі хату з бабуляй ( Read more... )

Бабушка Альбінка. Альбіна Герасімаўна. Яна нарадзілася ў 1908 годзе, маладой дзяўчынай жыла ў Варшаве і працавала ў "пана". У тыя часы, усе хто мог з'язджалі ў Польшчу. У Варшаве пазнаёмілася з Муляронкам Антонам. Прозьвішча па-бацьку ў яго не было, бо невядома хто бацька. Такіх,"незаконнанароджаных", як мой дзед Антон называлі "бахур". Яны хутка ( Read more... )

Папшычы- была вялікая каталіцкая вёска. Усё як трэба. Псярэдзіне вёскі стаіць крыж, каля якога зьбіраюцца жыхары на сьвяты ці проста так, каб вырашыць якое вясковае пытаньне. Ксёнз мае апошняе слова, ён- безумоўны аўтарытэт, якога паважаюць усе бяз выключэньня. А касьцёл стаіць у суседней вёсцы Вудзела, да якой кіламетраў 5-6 ( Read more... )

Акрамя Стальмакова, была яшчэ адна вёска, куды я прыязджала летам. Ну як прыязджала... мяне мае бацькі прывозілі, але толькі на тыдзень, можа на два ( Read more... )

Навіна, што я выходжу замуж, больш за ўсіх, сярод маіх сваякоў, узрадавала маю бабулю Ксеню ( Read more... )

Прабыўшы тры месяцы на вёсцы, я пачынала размаўляць як ўсе вяскоўцы, па- беларуску ( Read more... )

Канец жніўня. Я іду з мамай, цёцяй Тамарай праз лес. Вечарэе. Мы вяртаемся з балота, дзе цэлы дзень зьбіралі журавіны. Мой бацька цягне поўны мех з ягадамі. Нешта бурчыць незадаволена, стомленыя мама і цёця Тамара абмяркоўваюць месца на заўтра. Мяне ўсё дастала, я хачу хутчэй дахаты, бо ўвечары Домнатчыны мальцы сабраліся разьвесьці вогнішча на ( Read more... )