Последний шанс

Oct 19, 2011 21:55

Он не очень-то постарел, но чувствует себя старым. Гася свет позней ночью, физически истощенный, не может уснуть так быстро, как еще 5 лет назад, в такой же день календаря. Тогда.. у него в глазах была надежда, а перед ними - в светлое время суток - люди из плоти, в тёмное - избыточный и поэтому малозапоминаемый по именам вирт. Бегая пальцами по ( Read more... )

Правда-матушка, Социум

Leave a comment

Comments 4

macias_n October 19 2011, 21:23:28 UTC
Жорсткае і прыгожае зьбіцьцё слабых і нямоглых - дзеля іхнай жа карысьці )

Калі мне было 20 гадоў, мая бабуля меркавала, што сын ейнай суседкі Коля - мой апошні шанец. Люся была багатая, у іх было шмат подушак горкамі... Не прыгадаю, ці я хоць раз гутарыла з тым Колем, а на подушках спаць даводзілася. Не пераканалі яны мяне )

Мне заўсёды было цікава: калі чакаць апошняга шанцу? У сорак, пяцьдзясят? Ці а палове на адзінаццатую, або мо ўсё ж пасядзець да першай папоўначы?.. Словы “апошні” і “шанец” не з майго лексыкону, а таму цікава, як яны нараджаюцца ў галовах людзей. Чаму - і пра што сьведчаць.

Reply

nekurilla October 20 2011, 10:31:14 UTC
пра страх чалавечы сведчаць ) гэта я, натхнёная нашаю ўчорашняю (кароткаю няхай) размоваю, напісала... пра пакуту, якая мяне акаляе і некалі была і мне ўласцівая.

так-так, гэта пра тое, што няма ніякага апошняга шанцу, ёсць толькі бясконцы шэраг магчымасцяў, якіх ніколі не паменшае, калі не пачнеш баяцца часу ))) часу, які незалежна ад гэтага страху, будзе рабіць сваё... а тады навошта яму дапамагаць )))

Reply


daroha October 19 2011, 23:38:26 UTC
амаль усё - ага

Reply

nekurilla October 20 2011, 10:31:42 UTC
дай бог -- пройдзе ) і не вернецца )

Reply


Leave a comment

Up