de taalkunde-sfinx

[nieske]

The Sphinx once challenged a particularly tasty-looking student of language to solve the riddle: "How is saying 'My toe is turning blue,' as a request to get off my toe, similar to slamming a door in someone's face?" The poor student stammered that in both cases, when the agents are trying to communicate something, they have analogous intentions. "

Comments

[anonymous]

Wilde gok:
In beide gevallen wil de actor zijn object duidelijk maken dat diens gedrag niet aanvaardbaar is zonder dat expliciet uit te drukken, maar door het object zelf te laten nadenken over zijn/haar gedrag. De eerste variant is verbaal, door het gevolg uit te drukken i.p.v. de oorzaak; de tweede variant is non-verbaal, door het gevolg te laten voelen i.p.v. de oorzaak bloot te leggen.

Groetjes,
Fredtdtje

[lalala_janneke]

Beide gevallen eindigen met een blauwe teen?

[nieske]

Tataa! De oplossing. De overeenkomst tussen beide voorbeelden is dat er een extra denkstap in het plaatje zit, namelijk dat het essentieel is dat de ontvanger de intentie van de spreker herkent. Ik kan het zelf niet zo goed uitleggen als Cohen en Perrault, dus voor de volledigheid de quote uit het artikel:

[...] the slamming of a door communicates the slammer's anger only when the intended observer of that act realizes that the slammer wanted both to slam the door in his face and for the observer to believe that to be his intention. That is, the slammer intended the observer to recognize his intentions. Slamming caused by an accidental shove or by natural means is not a communicative act. Similarly, saying "My toe is turning blue" only communicates the speaker's intention to use that utterance to produce that effect.

(Hopelijk niet alleen leuk/interessant/begrijpelijk voor mensen die al drie jaar dit soort dingen bestuderen... Ik vind het mateloos interessant!)

[nieske]

Nou, dan vind ik dat ik er toch best dichtbij zat met "In beide gevallen wil de actor zijn object duidelijk maken [...] zonder dat expliciet uit te drukken [...]", maar de invalshoek is verschillend. Cohen&Perrault redeneren vanuit de ontvanger, ik vanuit de verzender.

Verder vind ik het heel leuk (lekker puzzelen), tamelijk interessant (gaat over hoe mensen werken, dus ook over mij) en enigszins begrijpelijk, maar zou ik er zelf niet al drie jaar mee bezig willen zijn. Gelukkig hoeft dat dan ook niet.

Groetjes,
Frederik

[nieske]

Goed te horen dat je het leuk vindt! Misschien kan ik er een wekelijkse taalkunde-puzzel-serie van maken ;)

Maar...

[hiroaku]

Was de intentie van de sfynx ook om duidelijk te maken dat de student zou gaan fungeren als snack? Want, anders snap ik de zin niet zo van het gebruik van de sfynx in het stuk... Maar hoe maakt 'ie dat dan duidelijk? :S