Պետրոսը նստել էր ափին ու ամոթխած հայացքով նայում էր լճի չարաճճի ջրերին: Իսկ աչքի պոչը, առանց որևէ ամոթի, բայց որոշակի ներքին դիմադրությամբ նայում էր դեպի ջուրը կռացած երիտասարդ գեղուհուն - նա այնպե՜ս էր կռացել: Պետրոսը հիսուներկու տարեկան հաշվապահ էր, բայց իրեն համարում էր ներքուստ երիտասարդ և գրավիչ - երևի ավելի շուտ ներքուստ գրավիչ, քան ներքուստ
(
Read more... )