Może ten stary, z którym jechałem tramwajem
To był Bóg... Czeka, żyje, starzeje się z nami
Coś tam się mu udaje, cos tam nie udaje...
Jednym skinieniem palca silniej niż dynamit
Rozwaliłby to wszystko... Ale co rozwalać
I jak z kawałków na nowo ustalać
Nie wie...
Powoli z teczuszki wyjmuje
Ciało chleb i w palcach zżółkłych łamie, żuje
Czasem on ( Read more... )

думаў
усё пачалося са слова
і слова гэтае было Бог
на крайняк
Вялікі выбух
далібог
можна пагадзіцца
і з галавастымі
іншапланетнымі
эксперыментамі
ды гэта прафанная лухта

усё пачалося
з пазногцяў
што нарэшце

высахлі

цемры і цішы
спаяныя крылы.
толькі ўздрыгванні,
толькі ўстрыманне.
дотыкі лічыш,
лічыш правінамі
і праклінаеш

недакрананне.

кладуся пад словамі
невымоўнымі,
намацваю тваю
шкляную талію,
у трэснутай судзіне
лілею,

ды трэшчыны
большыя
за мяне,
і наўрад ці

цябе склею.

калі грэшнікі спяць,
нехта ж павінен заняць
іхняе месца

можа памёрлыя
труцца адзін аб аднаго
трухлявымі сцёгнамі,
енчаць ды вохаюць
узбуджаюцца, разумеючы,
што мала хто
рабіў гэта ў труне

можа ненароджаныя
ва ўлонне маці
захлынаюцца мацюкамі
ды лупяць кулачкамі
знутры па жываце
ў чаканні
свайго нараджэння

а можа
і самі праведнікі
ідуць у бар,
( Read more... )

кранаюся вуснамі
марской вады
соль на іх
застаецца
хочацца піць
замест гэтага
скідваеш скуру
на мае далоні

згарэўшы на сонцы,
бегала
 

нясмачна і мала
ем
бясконца
і дрэнна
сплю
п’ю
але так
каб забыцца
мінімум на адзін верш

ты п’еш віно
літрамі
знішчаеш смскі
літарамі
не еш
ўвогуле нічога
такая дыета
каб скінуць
кожны мой кілаграм
сваёй вагі
але не вытрымліваеш
дрыготкімі пальцамі
дасылаеш
“ненавіджу цябе”

і праз гэта
я вымушаны
мала есці
дрэнна спаць
піць

накрываюся асфальтам ( Read more... )

кветкі - кожнага разу міма

разрэз - кожнага разу міма