Немцы і прагматычнасць

[primaviera]

"Прыйшла яна ў склеп, паставіла перад піўной бочкай зэдлік, каб не трэба было нагінацца, і спіна каб не забалела і каб не занадта стаміцца. Паставіла перад сабой збан, адкруціла кран і, каб вочы не заставаліся без справы, пакуль піва нальецца, пачала сцяну разглядваць

Comments

[z_hary]

непрыемна нам сярод людзей, якія ўсё вымяраюць, жыць... але ёсць іншая скрайнасць: пытаеш чалавека, колькі яе 8-месячны сын сантыметраў ростам, яна - не міргнуўшы вокам - кажа, што каля шасцідзесяці. Ды ну? - не верыш і прыкладаеш яго да метра на сцяне - дзіцё аказваецца 75, на што яна спакойна адказвае: яны так хутка растуць :)))

[primaviera]

:)
я таксама ніколі не ведала, колькі Е. сантыметраў

[macias_n]

я зь першым сынам усё ведала, і сантымэтры, і вагу, а другога дату народзінаў і тое не адразу згадаю :)

а наконт "ня есьць" маю прэлесную гісторыю ад сябра, які пару дзён гасьцяваў на запрашэньне прыяцеляў у Ізраілі. Іх зь сям'ёй умудрыліся ніводнага разу не пакарміць. Штопраўда, і самі ня елі. Так што жарты жартамі, а праўда жыцьця бывае яшчэ горшая.