-
Клеменс Маер. Дзіцячыя гульні. Урывак з рамана "Калі мы марылі"
Я знаю адзін дзіцячы вершык. Я мармычу яго пра сябе, калі думкі ў маёй галаве пачынаюць скакаць па-вар'яцку. Мне здаецца, мы напявалі яго, гуляючы ў класікі, але можа быць, я сам яго выдумаў альбо проста прысніў. Часам я варушу вуснамі і бязгучна прамаўляю яго, часам проста пачынаю мармытаць і нават не заўважаю гэтага, бо ў галаве кідаюцца ў скокі ( Read more... ) -
Марцін Полак. Нябожчык у бункеры
Раньнім летам 2003 году мы з жонкай паехалі ў Паўднёвы Тыроль, да перавалу Брэнэр, каб адшукаць бункер, у якім 56 гадоў таму быў знойдзены мёртвым мой бацька. Ён быў расстраляны. Я хацеў больш даведацца пра абставіны сьмерці і пра прычыны, што прывялі яго ў Паўднёвы Тыроль. Я цягнуў з гэтымі росшукамі на працягу гадоў, магчыма, дзеля несьвядомага ( Read more... ) -
Даніэль Кельман. Разалія едзе паміраць
З усіх маіх персанажаў яна найразумнейшая. Амаль 70 гадоў таму Разалія была юнай і добра вучылася ў школе, пасля яна скончыла настаўніцкую акадэмію і чатыры дзесяцігоддзі выкладала. Яна двойчы была замужам і мае траіх даўно ўжо дарослых дачок, цяпер яна ўдава, яе пенсіі хапае на ўсё, і наконт многіх рэчаў яна ніколі не мела ілюзій; таму яна і не ( Read more... ) -
Герта Мюлер. Звер сэрца. Урыўкі з раману
Лола хацела гэтыя чатыры гады вучыць рускую мову. Уступны іспыт быў лёгкім, бо навучальных месцаў было дастаткова, у інстытуце столькі ж, як і ў агульнаадукацыйных школах у краіне. А рускую жадалі вывучаць нямногія. Жаданьні цяжкія, піша Лола, мэты лягчэйшыя. Мужчына, які вучыцца, мае чыстыя пазногці, піша Лола. Праз чатыры гады такі і прыедзе са ( Read more... ) -
Гісторыя па-чалавечы
Я лічу, што гісторыю ў школе слушна вывучаць пачынаючы з сучаснасці, а не так, як у мае школьныя гады: мы тройчы праходзілі першабытна-абшчынны лад, Месапаттамію і старажытны Рым, а пра руска-польскую вайну быў усяго адзін абзац на палях падручніка ў нейкім 8-м класе.
А самае цікавае знаёмства з гісторыяй магло б адбыцца, калі пачынаць з кнігі ( Read more... ) -
Львы Алены Кіш і Грузія
Ільвы на маляваных дыванах Алены Кіш - сваякі ільвоў на грузінскай нацыянальнай валюце і на лагатыпе Беларускага народнага банка. А таксама сваякі знакамітых ільвоў Пірасмані. Больш грузінскім беларускае мастацтва і ўявіць сабе немагчыма.
Гледзячы на гэіых імпазантных ільвоў, на якіх і вы абавязкова паглядзіце, я згадвала Гелу, кіроўцу ( Read more... ) -
Эва Менасэ, "Квазікрысталы"
Пісьменніцы не любяць, калі пра іх кнігі так кажуць, але ўсё ж рызыкну: гэта вельмі жаночы твор. Не таму, што шмат вядзецца пра міжчалавечыя адносіны, дый нейкіх спецыфічна эаночых тэмаў у кнізе няма, але напісаная яна з незвычайнай любоўю і ўважлівасцю да побыту, да дробязяў, да штодзённасці ( Read more... ) -
Немцы і прагматычнасць
"Прыйшла яна ў склеп, паставіла перад піўной бочкай зэдлік, каб не трэба было нагінацца, і спіна каб не забалела і каб не занадта стаміцца. Паставіла перад сабой збан, адкруціла кран і, каб вочы не заставаліся без справы, пакуль піва нальецца, пачала сцяну разглядваць ( Read more... ) -
Навіны з Паднябеснай
У Шанхаі людзі, купляючы машыну, мусяць набыць да яе нумарны знак, які каштуе яшчэ каля 8 тысяч еўра. Аднак у горадзе з 16 мільёнамі насельніцтва нават гэта не здольна стрымаць рост колькасці машын. У Пекіне за нумарны знак даводзіцца не толькі заплаціць, а яшчэ і выіграць лот з нумарным знакам у лато ( Read more... )
